پرداخت یارانه پیش و پس از انقلاب اسلامی به دو بخش سوبسید مواد مصرفی و سوبسید تولید تقسیم شده بود.

همان‌طور که ارقام جدول ۱ نشان می‌دهند نسبت یارانه پرداختی به کالاهای مصرفی به کل یارانه‌های پرداختی تنها در سال ۱۳۵۹ به کمتر از ۶۰ درصد رسیده و در همه سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۶۳ بالای ۶۰ درصد بوده است. نکته جذاب این است که رقم واقعی سوبسید به شکر (به‌عنوان یک کالای مصرفی) بسیار پرنوسان بوده و از ۶/۶ میلیارد ریال در ۱۳۵۳ پس از فراز و نشیب‌های متعدد به ۸/۱۴ میلیارد ریال در سال ۱۳۶۴ رسیده است.