گروه تاریخ اقتصاد - بانک استقراضی گاه فرصت می‌یافت علیه رقیب مالی کهنه کارش، بانک شاهنشاهی دسته‌بندی و توطئه کند. مثلا روز چهارشنبه ۱۴ مارس ۱۹۰۶ میلادی ا. گ . گروبه مدیر کل بانک استقراضی روس در تهران عده ای از صرافان را که کارهای بانکی روزانه را در بازار انجام می‌دادند، تحریک کرد که به طور دسته جمعی به بانک شاهنشاهی هجوم برند و در مقابل عرضه اسکناس بانک درخواست پول مسکوک نقره کنند. میرزا علیخان امین الدوله این کار را نتیجه دسیسه‌های میرزا کاظم ملک التجار می‌داند که بازرگانان را به حمله به بانک شاهنشاهی تحریک کرد. روز دوشنبه ۱۹ مارس ۱۹۰۶ میلادی دو روز به عید سال نو مانده، صرافان به بانک هجوم بردند و به نقل از منابع انگلیسی: «انبوهی از مردم اسکناس‌هایی به مبلغ ۵۴۰ هزار قران به بانک عرضه کردند. در این گیر و دار قاصدی از طرف بانک روس با اسکناس‌هایی به مبلغ ۸۰۰ هزار قران فرا رسید. شمردن سکه کاری است که به کندی صورت می‌گیرد. قاصد بانک روس چنان مشتاق پایان یافتن ذخیره بانک بود که پیشنهاد کرد پول را نشمرده از بانک تحویل بگیرد. روز به پایان نرسیده بود که بانک در مقابل دریافت اسکناس ۳۴۰ هزار قران پرداخته بود. روزسه‌شنبه بانک ۵۰۰ هزار قران و روز چهارشنبه ۳۷۸ هزار قران دیگر پرداخت. پنج‌شنبه مصادف با نوروز بود. در روز آدینه مانند معمول معامله‌ای صورت نگرفت. روزشنبه ۲۴ مارس بانک باز در برابر اسکناس‌هایی به مبلغ ۳۲۹ هزار قران پول نقره تادیه کرد. مبلغ کل پرداختی بانک در ظرف آن چهار روز به دو میلیون و ۵۴۷ هزار قران بالغ شد که یک میلیون و ۶۴۷ هزار قران آن را مردم مطالبه کرده بودند و ۹۰۰ هزار قران آن را ماموران بانک روس. باری ذخایر بانک شاهنشاهی ایران کفایت کرد و نقشه هجوم به بانک شکست خورد.»

منبع: «حاج امین الضرب، تاریخ تجارت و

سرمایه‌گذاری صنعتی در ایران»، خسرو معتضد