داستان کارآفرینی که آتش را گلستان کرد

مهندس امیر حسین بحرینی مدیرعامل شرکت صنایع شیمیایی کیمیاگران امروز، ازجمله مدیران موفق کشور و ازآن دسته کارآفرینانی است که ید طولایی در تبدیل کردن تهدیدها به فرصت ها دارد. داستان بازسازی شرکتی که در یک حادثه غم انگیز آتش سوزی از میان رفت و تمامی سرمایه های انسانی و فنی خود را از دست داد، وتبدیل آن به یکی از موفق ترین و استانداردترین شرکت های صنعت نفت امروز ایران، داستانی است خواندنی و عبرت آموز برای تمامی کسانی که به کارآفرینی و خلق فرصت های تازه می اندیشند.

مهندس امیر حسین بحرینی مدیرعامل شرکت صنایع شیمیایی کیمیاگران امروز، ازجمله مدیران موفق کشور و ازآن دسته کارآفرینانی است که ید طولایی در تبدیل کردن تهدیدها به فرصت ها دارد. داستان بازسازی شرکتی که در یک حادثه غم انگیز آتش سوزی از میان رفت و تمامی سرمایه های انسانی و فنی خود را از دست داد، وتبدیل آن به یکی از موفق ترین و استانداردترین شرکت های صنعت نفت امروز ایران، داستانی است خواندنی و عبرت آموز برای تمامی کسانی که به کارآفرینی و خلق فرصت های تازه می اندیشند. «پنجم خرداد ماه سال۱۳۸۷ بزرگترین فاجعه انسانی تاریخ صنعت نفت کشور در حومه اراک رقم خورد. در این حادثه انفجار و آتش سوزی شدید در یکی از شرکت های شیمیایی مجاور کارخانجات کیمیاگران امروز ، منجر به تخریب فراوان و آسیب های جدی به تاسیسات و نیروی انسانی این شرکت شد. متاسفانه بخشی از نیروهای انسانی در اثر سوختگی فوت کردند و برخی به واسطه صدمات وارده از کــار افتاده یا معلول شدند.

همچنین بیش از پنجاه درصد کارخانجات نیز دچار آسیب های جدی شدند. مدارک فنی و سوابق - اگر هم از قبل وجود داشت - همگی سوخت و بخش زیادی از نیروی انسانی و تیم مدیریت فنی پس از این حادثه به دلیل تألمات روحی فراوان از مجموعه جدا شدند. »

امیرحسین بحرینی رئیس هیأت مدیره و مدیر مجتمع فعلی شرکت صنایع شیمیایی کیمیاگران امروز که در آن هنگام از مدیران ارشد پتروشیمی اراک بود، می گوید : « وقتی حادثه غم انگیز پنجم خردادماه ۸۷ را از پنجره های دفتر مدیرعامل وقت پتروشیمی اراک نظاره می کردم، هیچ گاه فکر نمی کردم مشیت الهی مسئولیت بازسازی این اتفاق تأسف بار را بر عهده این حقیر خواهد گذاشت. دیرگاهی بود که کندی و لختی موجود در سیستم های دولتی برایم خسته کننده شده بود و به دنبال بهانه ای برای تغییر و انجام کارهای بزرگتر بودم. از این رو ریسک فراوان بازسازی یک مجموعه نیم سوخته، بدون مدارک فنی و فاقد نیروی انسانی هم منجر به این نشد که پیشنهاد مالکان شرکت کیمیاگران امروز را برای پیوستن به ایشان لبیک نگویم.»

در انتهای سال ۱۳۸۷ بحرینی به کیمیاگران می پیوندد و احداث یک مجتمع جدید، مدرن و ایمن را پس از یک سال، برنامه ریزی و مدیریت می نماید و همزمان با بازسازی و نوسازی، طرح ضربتی جذب، آموزش و تجهیز نیروی انسانی متخصص را بنیان می نهد و با استقرار ساختاری متناسب با حجم و نوع عملیات در این مجـتمع، مجموعه ای فنی و توانمند را بر پایه اعــتماد به نیروهای جـــوان و تحصیل کـرده بومی بنا می گذارد.

امروز با ورود به مجتمع کیمیاگران امروز با اتمسفری فنی بر اساس استانداردهای تعریف شده صنعت نفت مواجه می شوید و با کارکنانی جوان، فعال و علاقه مند به ایجاد نو آوری و کار بر اساس استانداردها و از همه مهم تر اعتقاد عجیب به رعایت مقررات ایمنی برخورد می کنید.

همه تغییرات مثبت یادشده آن هم در مدت زمانی کوتاه کافی بود تا مهندس بحرینی در سال ۱۳۹۰ به عنوان کارآفرین برتر صنعت مهندسی شیمی کشور از سوی انجمن صنفی مهندسی شیمی و پلیمر ایران معرفی گردد.

اما وی دیدگاه دیگری دارد : « همه آن چه اتفاق افتاده در درجه اول در سایه عنایات و توجهات حضرت حق به وقوع پیوسته است و در درجه دوم اعتماد کامل و پشتیبانی مالکین شرکت از اینجانب جهت انجام وظایف خطیر بازسازی و راهبری مجتمع بوده است و قطعاً نقش مشاوران و نیروی انسانی ارزشمندی که همواره عصای دست من بوده اند، بسیار پر رنگ است.» وی همچنین در رابطه با سایر عوامل موفقیت اعلام می دارد:« وقتی در نقش یک مدیر ارشد انجام وظیفه می کنیم وظیفه اصلی ما هدایت صحیح و راهبری تیم ها و مدیران میانی و جلب حمایت هیأت مدیره و مجمع عمومی است. نقش مدیر، ایجاد انگیزه، استقرار کار تیمی، حذف حاشیه ها از کار و آموزش است و هرچه در انجام این اصول موفق تر باشد به نتایج بهتری خواهد رسید.»

بحرینی با ابراز نگرانی از مدیریت در کشور، مدیریت علمی را حلقه گمشده صنعت کشور می داند و اعتقاد دارد که عامل بسیاری از نقاط ضعف و کندی رشد کشور همین عامل است.

او می افزاید : « تا زمانی که نپذیریم مدیریت صنعتی، ساختار سازمانی و مدیریت منابع انسانی علم هستند و یک مدیر ضرورت دارد اطلاعات مکفی از این عناوین داشته باشد و تا هنگامی که نپذیریم در مدیریت، تسلط بر زبان های خارجی و نیز تسلط بر فضای مجازی و حوزه های IT ، ضرورتی انکارناپذیر است و نپذیریم منشأ همه این علوم کشورهای توسعه یافته هستند و بر این باور نباشیم که هنگام وارد کردن یک تکنولوژی و صنعت به کشورلازم است علوم یادشده مربوط به آن را نیز وارد کنیم، اوضاع قطعاً بهتر از این نخواهد شد.»

بحرینی که همزمان مدیریت شرکت پتروناد آسیا - طرح توسعه شرکت کیمیاگران امروز در منطقه ویژه اقتصادی ماهشهر - را نیز بر عهده دارد، مصمم است تا با احداث یک مجتمع جدید تولید کاتالیست های مصرفی در صنایع پتروشیمی و نیز مجموعه واحدهای تولید اتوکسیلات ها، خدمتی جدید به صنعت پتروشیمی کشور نماید. او معتقد است با همدلی موجود در گروه صنعتی کیمیاگران امروز و در صورت حمایت کافی دولت خدمت گذار در سال تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی این مجتمع صنعتی جدید ظرف سه سال آینده به تولید خواهد رسید و حداقل نتیجه آن بی نیازی صنعت پلی الفینی کشور از واردات بخشی مهم از کاتالیست های مصرفی خود خواهد بود.