شکاف میان نرخ ارز آزاد و توافقی به اوج تاریخی خود رسید؛ اختلافی که میتواند موج تازهای از رانت ارزی را در اقتصاد فعال کند. فاصله بیش از ۶۵درصدی میان قیمت دلار آزاد و دلار توافقی باعث شده است تقاضا برای دلار توافقی و عرضه محصولات وارداتی به قیمت بازار به فرصتی سودآور برای گروههای ذینفع تبدیل…
هفته گذشته بازار سهام شاهد صعود شاخصها بود و همزمان دلار و طلا نیز افزایش قیمت داشتند. در همین حال نرخ بهره اوراق بدهی نیز روندی صعودی داشت، اما کارشناسان درباره اثر این افزایشها دیدگاههای متفاوتی دارند؛ برخی معتقدند با توجه به سطح فعلی و فاصله آن از نرخ تورم، اثر قابلتوجهی بر بورس ندارد و…
درحالیکه بسیاری از تحلیلگران پیشبینی میکردند رشد بورس از هفته دوم مهرماه موقتی خواهد بود، اما این اتفاق رخ نداد. اکنون شاخص کل فراتر از کانال ۳میلیون واحد قرار دارد و روند اخیر بازار سهام سناریویی متفاوت از تحولات تالار شیشهای را ارائه میدهد.
در هفتههای اخیر، بازار سرمایه ایران با موجی از خوشبینی و ورود نقدینگی تازهنفس مواجه شده است؛ موضوعی که در پی افزایش نرخ دلار آزاد، کاهش تنشهای سیاسی و افت جذابیت بازارهای موازی مانند طلا و ارز رخ داده است.
در پایان معاملات روز دوشنبه، نماگر اصلی بازار سهام در سطح ۳میلیون و ۴۲هزار واحدی قرار گرفت؛ سطحی که تنها ۶.۴درصد پایینتر از قله تاریخی این شاخص در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ است. این موضوع نشان میدهد که شاخص کل بورس تهران طی هفتههای اخیر بخش قابلتوجهی از افتهای پیشین را جبران کرده و بار دیگر در مسیر بازپسگیری سقف تاریخی خود قرار گرفته است. اما آنچه از نگاه فعالان بازار نباید مغفول بماند؛ فاصله معنادار شاخص هموزن از قله بهار امسال است.
یکی از مسائل مهم و کمتر مورد توجه در بازار سرمایه ایران، ساختار و سازوکار شاخصسازی است. برخلاف بسیاری از کشورهای توسعهیافته، در ایران شاخصهای اصلی بازار صرفا توسط نهاد ناظر، یعنی بورسها یا سازمان بورس، طراحی و ارائه میشوند. این در حالی است که در بازارهای پیشرفته، شرکتهای تخصصی موسوم به «ایندکس پرووایدرها» (Index Providers) وظیفه طراحی و انتشار شاخصها را برعهده دارند و عملا بهعنوان شرکتهای اطلاعاتی فعالیت میکنند.