گروه بورس - اعظم شریفی: رکود این روزهای بازار سرمایه کشور، شرکت‌های سرمایه‌گذاری را نیز به نظاره‌گرانی منفعل تبدیل کرده است که از بیرون بازار به آن نگاه می‌کنند!

تحرک کم شرکت‌های سرمایه‌گذاری در بازار سهام برخلاف سال‌های گذشته که این شرکت‌ها یک پای ثابت معاملات بودند، بورس تهران را خالی‌تر از قبل کرده است.
به طوری که سهامداران جزء ترجیح می‌دهند پول نقد نگه دارند و هیچ دارایی‌ای را برای سرمایه‌گذاری ارزشمند نمی‌بینند. این مساله تا جایی پیش رفته است که بازار مسکن که زمانی رقیب بازار سرمایه بود نیز این روزها حال خوشی ندارد؛ زیرا عدم اطمینان از وضعیت آینده ارزیابی ارزنده بودن سرمایه‌گذاری‌ها را برای سرمایه‌گذاران دشوار کرده است.
شرکت‌های سرمایه‌گذاری نیز به عنوان یک بخش از بازار برای اطمینان به بازار نیازمند برطرف شدن ابهامات مهم در تصمیم‌گیری‌های آینده خود هستند. از سوی دیگر این گروه بازار سرمایه شرایط متفاوت و خاص‌تری نسبت به سایر شرکت‌ها دارند و آن اینکه نقدینگی در گردش شرکت‌های سرمایه‌گذاری از شرکت‌های زیرمجموعه آنها تامین خواهد شد. این درحالی است که شرکت‌های سرمایه‌گذاری در قالب سهامدار عمده در شرکت‌ها حضور دارند و به همین دلیل توقع پرداخت دیرتر سود از آنان می‌رود. بنابراین سود آنها در گروه‌های زیرمجموعه قفل شده است. به تمام این شرایط باید عدم اعطای تسهیلات مناسب از سوی بانک‌ها را اضافه کرد که باعث می‌شود مدیران و سرمایه‌گذاری‌ها ترجیح بدهند پول‌های نقد باقی مانده خود را وارد بازاری راکد نکنند. این درحالی است که شرکت‌های سرمایه‌گذاری از سال 85 روند اخذ کاهش ذخیره ارزش را شروع کرده‌اند، تا بتوانند ارزش پرتفوی خود را نسبت به بهای تمام شده آن حفظ کنند. از سوی دیگر با توجه به شرایط بورس انتظار می‌رود در سال آینده این کاهش ارزش‌ها بیشتر شود که زیان‌ده شدن شرکت‌های سرمایه‌گذاری که پرتفوی متنوعی دارند را درپی خواهد داشت.
صبر پیشه کنید
در همین رابطه معاون سرمایه‌گذاری غدیر با اشاره به وضعیت بازار سرمایه افزود: چشم‌انداز غیرشفاف بورس، تمایل فعالیت برای شرکت‌های سرمایه‌گذاری باقی نگذاشته است. این درحالی است که اوضاع نابسامان اقتصادی، نقدینگی این گروه را متاثر کرده است. سامی یادآور شد: با عدم اعطای تسهیلات به شرکت‌های زیرمجموعه شرکت‌های سرمایه‌گذاری که در حال اجرای پروژه هستند، چشم امید آنها به سهامدار عمده است که سود خود را از شرکت بر ندارند.
وی با اشاره به موارد زیادی از بودجه سال آینده که هنوز ابعاد آن نامشخص است، خاطرنشان کرد:‌ بازار به شدت از این امور تاثیر می‌گیرد و شرکت‌های سرمایه‌گذاری نمی‌توانند در این بازار حرکت کنند، چراکه اتفاقاتی که در بازار می‌افتد به صورت زنجیره‌ای به هم پیوسته است که تمامی شرکت‌ها را درگیر خواهد کرد.
سامی سیاست شرکت‌های سرمایه‌گذاری را در این شرایط «صبر و انتظار» دانست و گفت:‌ خرید کردن سرمایه‌گذاری‌ها با توجه به ابهامات موجود با دید بلند مدت‌تر است؛ چرا که برای کوتاه‌مدت آینده‌ای را متصور نیستند. از سویی به نظر می‌رسد حرکت در بازار ثانویه با وجود مشکلات خاص خود بتواند بهتر از بازار ثانویه باشد.
معاون سرمایه‌گذاری‌های «غدیر» تمامی فعالیت‌های شرکت‌های سرمایه‌گذاری را که باید برای نقدینگی خود حساب شده‌تر برنامه‌ریزی کنند را منوط به برطرف شدن ابهامات بازار سرمایه و جوابگویی به مسائل طرح تحول به خصوص وضعیت حامل‌های انرژی دانست.
در همین رابطه کارشناس کارگزاری بانک اقتصاد نوین با بیان اینکه شرکت‌های سرمایه‌گذاری با هدف شناخت فرصت‌های سرمایه‌گذاری موجود و کسب بازده از آنها تشکیل می‌شوند، گفت: کار شرکت‌های سرمایه‌گذاری، شناخت فرصت‌های سرمایه‌گذاری است و بازار سرمایه می‌تواند برای آنها به عنوان یک فرصت باشد تا بازدهی مناسبی را کسب کنند.
پورنعمت عامل انگیزشی در فعالیت شرکت‌های سرمایه‌گذاری را مورد توجه قرار داد و افزود: انتظار مثبت از برآوردهای آینده مهم‌ترین مساله‌ای است که این گروه را به سرمایه‌گذاری تشویق می‌کند، چرا که با هدف انتفاع، بازار را مخاطب قرار می‌دهند و اگر این برآورد وجود نداشته باشد، آنها نقدینگی خود را وارد بازار نمی‌کنند.
وی با اشاره به شرایطی که در اقتصاد دنیا مطرح است، گفت: بحران بین‌المللی از یک‌سو و مباحث مربوط به بودجه سال آینده از سوی دیگر مطمئنا تاثیر زیادی در سودآوری بخش‌های مختلف خواهد داشت. به این ترتیب شرکت‌های سرمایه‌گذاری که به عنوان یک شخصیت حقوقی در بازار فعال هستند با ابهامات زیادی روبه‌رو هستند که عامل اصلی انگیزشی آنها که کسب سود است را از بین برده است.
این درحالی است که روزهای پایانی سال به انفعال این گروه دامن زده است و سرمایه‌گذاری‌ها ترجیح می‌دهند با رسیدگی به حساب‌های خود، ذخیره‌ مناسبی را برای پرتفوی خود درنظر بگیرند.


اول بازار باید حرکت کند
در همین رابطه معاون سرمایه‌گذاری شرکت سرمایه‌گذاری بهمن با یادآوری اینکه سرمایه‌گذاری‌ها نیز مانند سایر سهامداران به بازار سرمایه می‌آیند، گفت: شرکت‌های سرمایه‌گذاری به عنوان سرمایه‌گذار و دیگران به عنوان سرمایه‌پذیر با توجه به اوضاع و فضای کلی کسب‌و‌کار؛ در بازار فعالیت می‌کنند. سنایی‌فر ادامه داد: فضای ابهام‌آمیز باعث می‌شود شرکت‌های سرمایه‌گذاری به اداره سرمایه‌گذاری‌های قبلی خود بپردازند و منتظر اصلاح قیمتی باشند. وی گفت: بازار باید حرکتی نشان بدهد تا سرمایه‌گذاری‌ها بازدهی آن را مناسب بدانند؛ چرا که وقتی قیمت‌ها بالاتر از حد انتظار و ارزندگی می‌رود همه نگاه‌ها به دنبال بازدهی است، اما با پایین آمدن P/E‌های موجود، شرکت‌های سرمایه‌گذاری بازدهی خوبی را انتظار ندارند. سنایی‌فر حضور شرکت‌های سرمایه‌گذاری برای داغ شدن بازار سرمایه را درست ندانست و عنوان کرد:‌ بازار هوشیار است و رونق بازار با حرکت سهامداران حقیقی آغاز می‌شود، چرا که فعالیت سرمایه‌گذاری‌ها مقطعی است و دوامی ندارد.
وی اهداف شرکت‌های سرمایه‌گذاری را متفاوت عنوان کرد و افزود: اگر شرکت‌های سرمایه‌گذاری اهداف مدیریتی نداشته باشند، حاضرند چند برابر قیمت سهم را پرداخت کنند، اما اگر به دنبال کسب درآمد باشند، باید مبالغ خود را حساب شده‌تر هدایت کنند. بنابراین در حال حاضر فضای درستی برای سرمایه‌گذاری حساب شده وجود ندارد.
برای بازار سرمایه کاری نکرده‌ایم
همچنین یک کارشناس بازار سرمایه با انتقاد از اینکه هیچ کاری برای حمایت از بازار سرمایه انجام نداده‌ایم، گفت: دنیا برای حل معضل بازار سرمایه وارد عمل شده است، اما اقدامات صورت گرفته در بورس تهران برعکس بوده است و سهامداران را فراری داده است، چرا که در این شرایط اقتصادی درصدد هستیم تا طرح تحول اقتصادی را اجرایی کنیم و افزایش چند برابری قیمت‌ها را به تمامی بخش‌ها تحمیل کنیم.
این کارشناس بازار سرمایه با اشاره به اینکه تمامی نگرانی فعالان بازار سرمایه از رقم خوردن P/E‌های پایین‌تر است، گفت: بی‌انگیزگی در خرید سهام می‌تواند بازار سهام را نابود کند.
این درحالی است که سهام اصل ۴۴ که طی دو سال گذشته رونق بخش بازار بود‌ه‌اند، با مشکلات خاص خود روبه‌رو هستند که شامل ابهامات اطلاعات و رعایت قوانین بوده است. وی به سهام مخابرات اشاره کرد و گفت: تجربه قفل شدن نقدینگی سهامداران در مخابرات، فضای بازار را راکدتر کرده است.
از سوی دیگر تغییرات پی‌در‌پی مدیران و عدم اجرای برنامه‌های تدوین شده در شرکت‌های زیرمجموعه، عملکرد سرمایه‌گذاری‌ها را برای برنامه‌ریزی‌های بلند‌مدت متاثر می‌کند. تمامی این مسایل تدوین آینده روشن برای سرمایه‌گذاری را دور از انتظار کرده است.