با این تفاسیر به نظر می‌رسد کاهش نماگر‌های بورس، صرفا به‌منزله استراحت کوتاه است و با توجه به منابعی که به بازار سرمایه تزریق شده است انتظار می‌رود روند صعودی روزهای گذشته بازار در کوتاه‌مدت ادامه یابد. همچنین افزایش قیمت دلار داخلی، احتمالا با تاخیر زمانی اندکی روند صعودی شاخص را تشدید خواهد کرد. در کنار قیمت دلار در بازار آزاد، افزایش قیمت دلار نیمایی به ۲۷‌هزار و ۵۰۰تومان و کاهش فاصله این دو نرخ نیز بر روند شاخص کل تاثیر‌گذار خواهد بود.

افت دمای نماگر بازار

شاخص کل بورس در دومین روز کاری هفته جاری، با افت نزدیک به ۷‌هزار واحدی به یک‌میلیون و ۴۱۹‌هزار واحد کاهش یافت. شاخص کل هم‌وزن نیز پس از کاهش ۸۰واحدی به ۴۰۱‌هزار واحد رسید. تغییر روند این دونماگر بورسی پس از ۱۱روز متوالی، حاکی از آن است که علاوه بر افت قیمت در سهام شرکت‌های بزرگ، شرکت‌های کوچک‌تر بازار نیز متحمل کاهش قیمت بوده‌اند.

کاهش تب ارزش معاملات

روند افزایشی ارزش معاملات خرد پس عبور از سطح ۴‌هزار و ۵۰۰میلیارد تومان دوباره روند نزولی خود را آغاز کرده و به ۲‌هزار و ۵۰۰میلیارد تومان کاهش یافته است. کاهش تب ارزش معاملات موجب بی‌رمقی بازار شده است؛ هرچند با حمایت‌های دستوری از بازار این روند اصلاحی موقتی بوده و در روزهای آتی دوباره می‌توان شاهد سبزپوش شدن بازار بود.

پالایشی‌ها مقصر اصلی خروج پول

روز گذشته ۲۶۳میلیارد تومان از پول سرمایه‌گذاران حقیقی از بازار خارج شد. بیشترین خروج پول نیز مربوط به صنعت فرآورده‌های نفتی بوده است. خروج پول عمدتا ناشی از روند کاهشی است که در افق پیش ‌روی قیمت جهانی نفت قرار گرفته است. دلیل چشم‌انداز کاهشی، آزاد شدن ذخایر استراتژیک آمریکا و افزایش عرضه جهانی است. پیش‌بینی‌های تازه اوپک حکایت از آن دارد که تقاضای جهانی برای نفت رو به افزایش بوده و ممکن است این تقاضا در سال آینده به ۱۰۳میلیون بشکه در روز برسد. با‌این‌حال به نظر می‌رسد  افزایش عرضه بر بازار توان اثرگذاری پیش‌بینی‌های مثبت از آینده تقاضا را بر اذهان عمومی به حداقل رسانده است. همچنین انتظارات از افزایش تفاوت قیمت فرآورده‌های نفتی و قیمت نفت می‌تواند روند خروج پول حقیقی از گروه پالایشی را متوقف کرده و روند قیمتی پالایش‌ها را تغییر دهد.

پس از پالایشی‌ها، صنعت فلزات اساسی یکی دیگر از عوامل خروج پول طی روز گذشته بود. این گروه نیز تحت‌تاثیر روند کاهشی قیمت بلوم و بیلت شاهد خروج پولی حقیقی بوده است؛ چرا که بهبود شرایط بازار فولاد در ایران، با شرایط پروژه‌های توسعه‌ای و ساخت‌وساز در چین همبستگی زیادی دارد. بنابراین از آنجا که تاکنون وضعیت پروژه‌های ساختمانی در چین مشخص نشده و اقتصاد این کشور در کنار بهبود برخی از شاخص‌های اقتصادی، با مشکلات این‌چنینی دست و پنجه نرم می‌کند، آینده قیمتی این صنعت در هاله‌ای از ابهام است.  در کنار این صنایع، گروه‌های بانک و خودرویی هم جزو صنایعی بودند که با خروج پول حقیقی همراه شدند. این دو گروه به‌واسطه کمرنگ شدن تلاش غرب برای احیای مجدد برجام و احتمال تشدید تحریم‌ها علیه ایران، مورد اقبال سهامداران حقیقی قرار نگرفتند.

 پارادوکس دلاری با قیمت‌های جهانی

در میان سهم‌هایی که بیشترین تاثیر را بر افت شاخص کل گذاشته‌اند، نماد شرکت‌های دلاری و تولیدکنندگان دارایی‌های پایه به چشم می‌خورد. این در حالی است که پس از کاهش چندهفته‌ای بهای کامودیتی‌ها در بازارهای جهانی، قیمت دارایی‌ها جان دوباره گرفت و روند صعودی خود را آغاز کرد؛ به طوری که نماگر قیمت‌های جهانی در پایان هفته اخیر، به رنگ سبز درآمد. کوتاه آمدن چین از سیاست‌های سفت و سخت کووید صفر، عامل اصلی این افزایش‌ها بود.  از طرفی کاهش انتظارات از تورم در ایالات‌متحده موجب شد تا حمایت پیش‌روی شاخص دلار در روزهای گذشته از دست برود و فدرال‌رزرو را مجاب کند تا دست از سیاست‌های سختگیرانه خود در قبال افزایش نرخ بهره‌ بردارد. همچنین پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که افزایش نرخ بهره در جلسات آینده فدرال‌رزرو از ۷۵/ ۰واحد درصد به ۵/ ۰واحد درصد کاهش می‌یابد و ترمز افزایش نرخ‌ها کشیده می‌شود. این موضوع می‌تواند چشم‌انداز قیمت‌های جهانی را هرچند در کوتاه‌مدت، بهبود بخشد.