دولت از یک‌‌سال ‌گذشته‌ تاکنون متاسفانه سیاستگذاری دقیقی را ابراز نکرده است. دولت در برخی از صنایع به قیمت بورس‌کالا اکتفا می‌کند، دیدگاه در برخی دیگر از صنایع قیمت‌گذاری دستوری است، در سایر صنایع بر اساس فشار اهالی بازار تغییر رویه‌ای روی می‌دهد که همگی توامان با یکدیگر اثرات قابل‌ملاحظه‌ای در روند بازار ایجاد می‌کنند. زمانی‌که یک پارامتر در قیمت محصولات تغییر می‌کند به یک‌باره سودسازی شرکت حدود ۱۰ تا ۲۰‌درصد با تغییر همراه می‌شود که یقینا در قیمت سهام نیز محسوس خواهد بود. کف بعدی شاخص‌کل بورس تهران و به‌عبارتی سطح حمایتی بازار محدوده یک میلیون و ۲۵۰هزار واحدی است. قاعدتا نباید در شرایط فعلی اقتصاد به چنین سطحی بازگردیم. در حال‌حاضر معاملات بازار سرمایه کمتر از ارزش صورت می‌گیرد که این مهم در واقع اثرات یک خوش‌بینی مفرط در سال‌۱۳۹۹ بوده که بازار همچنان تاوان آن را پس می‌دهد. رفتار معامله‌گران و روند حرکتی قیمت سهام با خوش‌بینی همراه نیست و احتمالا خبری از ورود سرمایه‌گذار جدید و پول تازه در این برهه نیز نخواهد بود. اغلب افرادی که همچنان درگیر معاملات سهام هستند نهایتا به یک نوسان‌گیری ۵ تا ۱۰‌درصدی اکتفا می‌کنند و از سهم خارج می‌شوند. این رویداد نشانه‌هایی از سهامداری را برای میان‌مدت نشان نمی‌دهد و قاعدتا اثرات آن در شاخص و قیمت سهام قابل‌مشاهده است. در اواخر شهریور یا اوایل مهر‌ماه سال‌جاری سفر رئیس دولت به سازمان‌ملل و انتخابات آمریکا در پیش است که این موارد در حقیقت اولتیماتوم زمانی برای تعیین‌تکلیف برجام در‌نظر گرفته می‌شوند. معامله‌گران توجه ویژه‌ای به موضوعات مذکور دارند و تا زمانی‌که این موارد محقق نشود خوش‌بینی خاصی در جریان معاملات سهام نخواهیم داشت. جنس معاملات بازار سرمایه بیشتر مالی‌رفتاری است تا بنیادی و تکنیکال. حاکمیت چنین وضعیتی در بازار سهام در واقع به این دلیل بوده که بخش زیادی از سرمایه‌گذاران خرد اطمینان چندانی به شرایط ندارند، چراکه طی سال‌ها سلب‌اعتماد صورت‌گرفته است و بازگرداندن آن بسیار دشوار ارزیابی می‌شود و در عین حال ظرف مدت کوتاهی این اتفاق نخواهد افتاد اما گذر زمان و بهبود شرایط می‌تواند در تسریع چنین روندی مثمر‌ثمر واقع شود. آن‌طور که به‌نظر می‌رسد ریزش شاخص‌کل بورس اوراق‌بهادار تهران تا سطح حمایتی یک‌میلیون و ۲۵۰‌هزار واحدی ادامه دارد و برگشت قدرتمندی را از بازار انتظار نخواهیم داشت. همان‌طور که بررسی محدوده ۴/ ۱‌میلیون واحدی نیز نشان می‌دهد، شکست این محدوده چند هفته زمان برد و به‌سرعت روی نداد، بنابراین در شرایط فعلی نیز چنین سناریویی پیش‌روی شاخص است. حال بازار در محدوده کف کلی است و انتظار ریزش پرشتابی وجود ندارد اما به‌نظر می‌رسد در ۲هفته آینده عقبگرد به سطح مذکور صورت بگیرد. در عین حال نیاز به یک خبر یا اتفاق برای اعتماد‌سازی و برگشت بازار وجود دارد. در وضعیت کنونی توافق و عدم‌توافق در واقع خروج از بلاتکلیفی برای بازار سرمایه محسوب می‌شود که در جای خود رویدادی مثبت است. در صورت تحقق هرکدام از حالت‌‌ها بازار از رخوت و درجا‌زدن خارج می‌شود.