یادداشت روز
فردا روز ماست
فردا روز ماست. از میان ۳۶۵روز سال و بیش از ۲۹۰روز معاملاتی، فردا (۱۷مرداد ) روزی برای ماست.شاید از نظر شما «روزما» با سایر روزهای سال فرقی نکند، اما برای ما متفاوت است. متفاوت است، چون تصور میکنم، از میان انبوه خوشیها، ناخوشیها و دلمشغولیهای بازار سرمایه، یک روز هم شاید خوانندگان روزنامه (سرمایههای اجتماعی روزنامه) با خود بگویند چه خوب! فردا روز خبرنگار است روز آنها! آری ۱۷مرداد روز خبرنگار است.روز افراد یا بخشی از عوامل بازار که نه بازیگر هستند
( معاملهگر) و نه داور (سازمان)، نه کارگزار هستند نه نهاد سرمایهگذار! با این وجود اگر نگوییم از نظر مسوولیت اجتماعی بالاتر از نهادها، بازیگران و داوران بازار قرار دارند، پایینتر از آنها هم نیستند.۱۷ مرداد روزی است که میتوان بیپرده با خوانندگان درددل کرد. میتوان درباره موضوعات مختلفی گفتوگو کرد. میتوانیم از محدودیتهای کاریمان بگوییم. میتوانیم از مسوولتهایمان بگوییم.میتوانیم از آرزوهای یک خبرنگار بگوییم، بیمها، امیدها، خبرهای خوب و خبرهای بد و صدها گزاره دیگر.سخن با خوانندگان بسیار است.اما مهمترین آن یادآوری «پیمانی»است که در دل براساس اصول حرفه خبرنگاری از زمانی که لباس این حرفه را بر تن کردیم، با خود و خدای خود و خوانندگانمان منعقد کردیم و آن این بود که هماکنون هم هست.پرهیز و خودداری از ارائه خبرها و تحلیلهای اشتباه. منع خرید و فروش و دادوستد سهام براساس منافع شخصی خبرنگار، جلوگیری از حبس اطلاعات، تلاش برای افشای فوری اخبار تخلفات، تلاش برای نقد تمام عیار و غیرمغرضانه و منصفانه تصمیمگیران، تلاش برای ایجاد فرصت یکسان برای اطلاعرسانی تمام گروههای محیط بازار سرمایه، تلاش برای پوشش خبری گسترده رویدادها و... اگر در ایران همهچیز را نسبی بدانیم، با توجه به اصل نسبیت شما خوانندگان ما میتوانید در روز خبرنگار درباره ما داوری کنید.داوری شما برایمان خیلی مهم است. چون میدانیم اگر چه شما از بسیاری از محدودیتهای حاکم بر فضای حرفهای این بخش از بازار مطلع نیستید، اما آن را حس میکنید. لمس میکنید، اگرچه در هنگام نگارش و تنظیم خبری گزارش اینجا پیش ما نیستید. اگر این سخن ما که لاجرم از دل برمیآید باور کنید، بدانید که براساس «تعهد و پیمانی که با یکیک شما بستهایم، خوانندگان را دوست داریم و با همه حرارتهای اینجا و آنجا، از مسیری که در روز خبرنگار با شما بازخوانی کردیم، عدول نمیکنیم، خبرنگار همیشه زنده است. چون شما میخواهید.
ارسال نظر