صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات چیست؟
صندوق سرمایه‌گذاری املاک و مستغلات، برای نخستین‌بار در سال ۱۹۶۰ در ایالات‌متحده آمریکا پدیدار شدند تا به همه سرمایه‌گذاران، به‌ویژه سرمایه‌گذاران خرد، امکان دسترسی به املاک و مستغلات درآمدزا را بدهند. از آن زمان به بعد، REITs در ایالات‌متحده از رشد و شکوفایی چشمگیری برخوردار شدند، به‌گونه‌ای که برای سایر کشورها الگو قرار گرفتند.
REITs، برای نخستین‌بار، مزایای سرمایه‌گذاری در املاک تجاری را برای آمریکایی‌های کم‌درآمد به ارمغان آورد؛ مزایایی که پیش‌تر تنها از طریق واسطه‌های مالی بزرگ در دسترس افراد ثروتمند قرار می‌گرفت.
قوانین و مقررات REITs طی دورههای مختلف، اصلاح شده است تا آنها را به ابزار مالی جامعی بدل کند که به همه آمریکایی‌ها اجازه بدهد از مزایای سرمایه‌گذاری در املاک تجاری با کیفیت بالا برخوردار شوند. امروزه، حدود ۱۴۵ میلیون آمریکایی (حدود ۴۳درصد از خانوارهای آمریکایی)، سهامدار یونیت‌های REITs هستند.
REITs که به یک صنعت در زمینه املاک و مستغلات تبدیل شده، همچنان در حال توسعه و پیشرفت ابزارهای خود است تا سرمایه‌گذاران متنوع‌تری را جذب خود کنند و به هدف خود که تنوع بخشیدن به ابزارها و امکانات مختلف سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات است، برسند.
پس از آمریکا، هلند دومین کشوری است که REITs را ایجاد کرد و سپس، استرالیا آن را اجرایی کرد. اگرچه سنگاپور نخستین کشور آسیایی است که در سال ۱۹۹۹، قوانین آن را در کشور خود معرفی کرد، اما ژاپن نخستین کشور آسیایی است که REITs در آن ظاهر شدند. انگلستان، فرانسه و اسپانیا، به همراه ۲۲ کشور دیگر، در دهه نخست هزاره جدید، REITs را پذیرفتند.
این کشورها، نسبت به تغییرات اقتصادی واکنش نشان داده و قانون REITs را به‌طور مکرر برای حفظ جذابیت و ترویج سرمایه‌گذاری و تحریک اقتصادی به‌روز کردند.
برخورداری REITs از معافیت‌های مالیاتی، امکان پیش‌بینی جریان درآمدی و شفافیت درآمد، مناسب‌بودن بازه کلی، امکان سرمایه‌گذاری در پروژه‌های بزرگ با مبالغ کم، ریسک پایین سرمایه‌گذاری، فرصت مناسبی را ایجاد می‌کنند تا افراد با درآمد پایین و سرمایه خرد بتوانند در REITs سرمایه‌گذاری کنند.
در سال ۲۰۲۱، حداقل ۲۹ کشور در سراسر جهان REITs را ایجاد کرده‌اند و تا ۲۹ ژانویه ۲۰۲۱، شاخص جهانی که شامل ۴۹۰شرکت املاک و مستغلات در بورس اوراق بهادار از ۳۹ کشور جهان است، سرمایه بازار سهام آنها حدود ۷/ ۱تریلیون دلار را نشان می‌دهد.
بیشتر REITs، همانند سهام، به‌صورت عادی معامله می‌شوند. این موضوع آنها را برخلاف سرمایه‌گذاری‌های مرسوم در املاک و مستغلات، از ویژگی نقدشوندگی بالاتری برخوردار می‌کند.
REITs در انواع گوناگونی از املاک، همچون ساختمان‌های مسکونی، هتل‌ها، ساختمان‌های پزشکی، مراکز بهداشتی و درمانی، خانه‌های سالمندان، ساختمان‌های اداری، فروشگاه‌های زنجیره‌ای خرده‌فروش، انبارها و غیره سرمایه‌گذاری می‌کند.
به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، حدود ۵/ ۱ تریلیون دلار در REITs ایالات‌متحده سرمایه‌گذاری شده است و REITs به عنوان پرچینی در برابر تورم در نظر گرفته می‌شود و بازنشستگانی که نگران کاهش ارزش دارایی خود در برابر تورم هستند، سرمایه‌گذاری در REITs را درآمدزا می‌دانند که از درآمد آنها در برابر تورم در دوران بازنشستگی نیز محافظت می‌کند.
بازنشستگانی که به‌دنبال درآمد ثابت هستند و کمتر تحت‌تاثیر تورم قرار می‌گیرند، REIT را در نظر می‌گیرند. REITs در زمان تورم خوب عمل می‌کنند، زیرا در زمان تورم، اجاره‌بها افزایش می‌یابد و آنها این افزایش بها را به سهامداران خود منتقل می‌کنند و به درآمدزایی بیشتر آنها می‌انجامد. با توجه به ساختار قانونی آنها، REITs ملزم به پرداخت ۹۰ درصد از درآمد خود به سهامداران در قالب سود سهام هستند. این پرداخت‌ها معمولا سه ماهه یا ماهانه انجام می‌شود.
با گذشت زمان، اگرچه REITs و قوانین و مقررات حاکم بر آنها تکامل یافت تا نیازهای متغیر صنعت املاک و مستغلات و همچنین اقتصاد کشورها را برآورده سازد، اما در طول این فرایند، REITs همچنان به ماموریتی که کنگره آمریکا در ۱۹۶۰ تعیین کرده بود وفادار ماندند؛ برخورداری از مزایای سرمایه‌گذاری در املاک و درآمدزایی از آن، برای همگان و همیشه قابل دسترس است و امروزه نیز اینگونه عمل می‌کنند.
