او در صفحه خود نوشت: «با این روند جامعه ایران و افزایش نمایی ضریب نفوذ بازار سرمایه، بورس به زودی رئیس‌جمهور انتخاب خواهد کرد و به مولفه‌ای بسیار مهم در انتخابات بدل خواهد شد. شاید در همین ۱۴۰۰» کاربران زیادی درباره این توییت نظر دادند و عده‌ای هم آن را بازنشر کردند. یکی از کاربران برای مهدی رباطی با بیان اینکه، با این حساب تشویق مردم به سرمایه‌گذاری در بورس، دستپخت اتاق فکری بوده است که می‌خواسته جامعه با منافع شرکت‌ها و جلوگیری از اعتراضات اجتماعی جلوگیری کند، نوشت: «پس حداقل در کوتاه‌مدت و میان‌مدت نباید بورس را تخریب کنند، بلکه باید آن را تقویت کنند. حالا سوال اینجاست که هدف تخریب‌کنندگان بورس چیست؟ تخریب بورس منافع چه کسانی را تامین می‌کند؟ و شاید بشود پا را فراتر گذاشت و این تخریب را از زاویه تهدید امنیت‌ملی بررسی کرد.» با اضافه شدن به تعداد افرادی که نظرات خود را در رابطه با این نوشته مهدی رباطی منتشر می‌کردند، او چند ساعت بعد از این نوشته، با بازنشر این توییت، نوشت: اینکه اولویت ا‌ول وزیر اقتصاد، بورس است جای امیدواری دارد. موضوعی که در دولت‌های قبل اولویت دهم وزرا هم نبود، کلیت دولت مساله اساسی خود را این بازار قرار داده، مقام معظم رهبری وارد موضوع شده و با برداشت از صندوق توسعه موافقت می‌کنند و کلیه رسانه‌های عمومی به‌شدت به موضوع توجه دارند نشانه‌ای مهم است، ریل جدیدی است که اقتصاد ایران به‌دلیل دیگر نفتی نبودن وارد آن شده است. آینده اقتصاد ایران از مسیر بورس می‌گذرد و این کریدور مجرای تامین مالی اصلی اقتصاد خواهد شد. همچنین شفافیت روز افزو‌ن‌ و کاهش فساد دستاورد دیگر این مسیر است.» اما بودند و هستند افرادی که وضعیت آشفته بازار را نتیجه دخالت‌های دستوری می‌دانند. یکی از این افراد حسین سلاح‌ورزی بود. او در توییتر خود نوشت: «ثبات در بورس، با مداخله دولتی حاصل نمی‌شود. بازار سرمایه نیازمند آزادی داد و ستد، تضمین تقارن اطلاعات میان بازیگران و مقابله جدی و بی‌ملاحظه با دستکاری قیمت‌ها از سوی نهادهای ذی‌نفع و بازیگران بزرگ بازار است.» این دو موضوعی که از طرف مهدی رباطی و حسین سلاح‌ورزی در آخر هفته گذشته و در فضای توییتر فارسی مطرح شد، موضوع غالب در بین کاربران فعال در بازار سرمایه و حوزه بورس بود. خیلی از کاربران از ورود دولت و دخالت مستقیم در بورس گلایه‌ کرده و معتقد بودند که تا قبل از اینکه دولت مردم را دعوت به حضور همگانی در بورس کند، بازارها کم و بیش دارای ثبات بودند و به این حد آشفته نشده بودند. اما در مقابل چنین نگاهی هم هستند کاربرانی که تحریم‌ها، کمبود نقدینگی در کشور، رانت و دخالت‌های دستوری را نتیجه چنین وضعیتی در حوزه سرمایه‌گذاری می‌دانند.