این کارشناس بازار سرمایه توضیح داد: فرض کنید وزارت نفت هلدینگی به نام هلدینگ خلیج‌فارس راه‌اندازی می‌کند. اینجا تصمیم‌گیرنده نهایی سرمایه‌گذار نهادی است و حاکمیت شرکتی مغفول می‌ماند که طبیعتا با حضور در بورس و اجرای کامل حاکمیت شرکتی، شفافیت در هلدینگ‌ها نیز افزایش یافته که ثمره آن را خواهیم دید. دیانت‌پی همچنین در پاسخ به این سوال که نقش استانداردهای IFRS در هلدینگ چیست و اثر آن در اقتصاد کلان چه خواهد بود، گفت: سازمان بورس و اوراق بهادار این استانداردها را برای شرکت‌ها مخصوصا ۷۷ شرکت بزرگ(شامل ۳۰ بانک، ۲۷ بیمه و سایر شرکت‌هایی که بیش از ۱۰ هزار میلیارد ریال سرمایه ثبت‌شده داشتند) الزامی کرده است، اما هنوز اقدام جدی در این شرکت‌ها انجام نشده است. وی مشکل اساسی در اجرای استانداردهای IFRS را در این نکته نهفته دانست که درآمدهای سرمایه‌گذاری بسیاری از شرکت‌ها و هلدینگ‌های بزرگ اکثرا از محل سود سهام شرکت‌های وابسته به‌دست می‌آید؛ یعنی هلدینگ‌ها در شرکت‌های وابسته نفوذ دارند اما کنترل ندارند. مثلا اگر یک هلدینگ می‌خواهد صورت‌های مالی تلفیقی را بیاورد و شرکت‌های زیرمجموعه، آن را اجرا نکنند طبیعتا اجرای آن برای هلدینگ‌ها هم ممکن نیست. دبیر انجمن مدیران مالی حرفه‌ای ایران افزود: اجرای IFRS در هلدینگ‌ها و شرکت‌های سرمایه‌گذاری که مالک سهام یک شرکت می‌شوند و مدیریت آن شرکت را به دست می‌گیرند (حداقل ۳ سیت از ۵ سیت را به دست می‌گیرند) راحت‌تر خواهد بود.