با توجه به این محدودیت‌ها برخی شرکت‌های اقماری در کنار وزارت نفت و با مدیریت و نظارت این ارگان می‌توانند به‌عنوان یک شرکت جانبی به‌عنوان لیدر این سازو کار و در مسیر افزایش چابکی فرآیند‌ها ایفای نقش کنند. وی در ادامه به سرمایه‌گذاری خارجی اشاره کرد و گفت: سیاست کلی هم اکنون این نیست که گروهی بیایند تا کالاهای خود را به فروش برسانند، بلکه هدف اصلی سرمایه‌گذاری خارجی و انتقال تکنولوژی خواهد بود البته باید به این مطلب اشاره کرد که سرمایه‌گذار خارجی سیاسی نیست بلکه به دنبال منافع مالی خود حرکت می‌کند البته ما هم به پول و هم به تکنولوژی خارجی‌ها نیاز داریم.

این در شرایطی است که به تحلیل «دنیای اقتصاد» وزارت نفت همواره به‌عنوان کارفرمای اصلی با سفارش پروژه‌های نفتی به پیمانکاران از یک طرف و تعیین وندورلیست برای خرید اقلام مورد نیاز این پیمانکاران تاحدی شرایط را برای تقویت حضور فعالان این حوزه فراهم کرده است، اما همچنان برخی نگرانی‌ها پابرجاست. این در شرایطی است که همچنان چالش‌های تامین منابع مالی برای تولیدکنندگان صنعت نفت به قوت خود باقی است. هنوز تولیدکنندگان تجهیزات تولیدی در صنعت نفت قادر نیستند با دریافت تسهیلات مورد نیاز خود حجم تولیدات خود را افزایش داده و هزینه‌های تولید را در واحدهای بیشتری سرشکن کنند.

این در حالی است که شرکت‌های بزرگی در اروپا و حتی آمریکا همان تجهیزات را با قیمت‌های پایین تر تولید می‌کنندو حتی با احتساب هزینه‌های حمل و نقل با قیمت‌هایی مناسب‌تر در اختیار پیمانکاران نفتی قرار می‌دهند. حتی بانک‌ها با دریافت تضامین سنگین و بلوکه کردن حساب‌ها بعد از عدم بازپرداخت چند قسط و اعمال جرایم سنگین شرایط را برای تولیدکنندگان سخت می‌کنند. در این بین ورود تجهیزات بی‌کیفیت چینی و به‌کارگیری این تجهیزات در صنعت نفت در سال‌های اخیر باعث شده پای این نوع محصولات از طریق قراردادهای نامناسب به صنعت نفت ایران باز شود و این امر نیز از تهدیدهای فراروی تولیدکنندگان تجهیزات نفتی است.

در شرایط کنونی اما با قوت گرفتن احتمال ورود شرکت‌های خارجی به صنعت نفت ایران یک سوال مهم در برابر تصمیم سازان نفتی کشور قرار دارد؛ اینکه آیا قرار است شرکت‌های پیمانکار خارجی با تجهیزات وارداتی خود در رأس پروژه‌های نفتی قرار بگیرند یا وزارت نفت از ابزارها و انگیزه‌های کافی برای ایجاد زمینه مشارکت مؤثر بین شرکت‌های تولیدکننده داخلی و خارجی برخوردار است؟ تولیدکنندگان داخلی در این زمینه معتقدند وزارت نفت باید بتواند زمینه‌های همکاری مشترک بین دو گروه و حتی زمینه‌های رقابت را برای تولیدکنندگان داخلی فراهم کند. تولیدکنندگان تجهیزات صنعت نفت با اشاره به این موضوع که در سال‌های غیبت تجهیزات نفتی به دلیل تحریم‌های موجود، آنها توانسته‌اند نیاز صنعت نفت کشور را به خوبی تامین کنند، در شرایط کنونی که با بازگشت تولیدکنندگان خارجی روبه‌رو‌ هستیم، نباید زمینه‌های خروج آنها فراهم شود. به‌طور عمده باید گفت مشکلات موجود در زمینه‌های تامین منابع مالی مورد نیاز برای تولید تجهیزات صنعتی نفت، مشکل مبادلات پولی و مالی، چالش‌های تامین مواد اولیه، تهدید بالقوه ورود محصولات بی‌کیفیت چینی و مواردی از این دست چه در حال حاضر و چه در گذشته این بخش از تولیدات مهم کشور را تحت تاثیر خود قرار داده است؛ درحالی‌که تولید کالاهای مورد نیاز در صنعت نفت از جمله تولیدات ‌های‌تک محسوب می‌شود که البته قاعدتا باید در دستور حمایتی دولت باشد.

در این بین برخی چالش‌های اساسی در زمینه برگزاری مناقصات و واگذاری پروژه‌های تامین تجهیزات همچنان از دغدغه‌های تولدکنندگان محسوب می‌شود و این نگرانی را در میان آنها ایجاد کرده که دولت در دوره جدید چه سیاستی را در قبال شرکت‌های داخلی و خارجی اتخاذ خواهد کرد؟ به عقیده تولیدکنندگان تجهیزات نفتی، این موضوع که دولت بدون توجه به توان تولیدکنندگان داخلی به خرید تجهیزات مورد نیاز از کشورهای دیگر اقدام کند در شرایط برابر رقابتی، قابل نقد است؛ اما اینکه در خلال سال‌های اخیر عدم تامین به موقع محصولات مورد نیاز که به افزایش دوبرابری هزینه‌های تولید منجر شده موضوعی است که نمی‌توان به سادگی از کنار آن گذشت.

این شرایط در دولت دهم به افزایش شدید هزینه‌های پروژه و تاخیر در اجرای پروژه‌های نفتی منتهی شد که همه این موضوعات منابع و فرصت‌های موجود را از بین برد. این در شرایطی است که به عقیده این گروه در حال حاضر بیش از نیمی از ظرفیت‌های تولیدی سازندگان تجهیزات نفتی خالی است و دولت در این زمینه حمایتی از این تولیدکنندگان نمی‌کند. این در حالی است که مصوباتی نیز که مجلس یا دولت به منظور حمایت از این بخش در نظر می‌گیرد، چندان اجرایی نمی‌شوند و این موضوع با توجه به نیاز بالای صنعت نفت به تجهیزات از اهمیت بالایی برخوردار است.