پروا سلطانی عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگ‌آهن ایران دو ماهی است که قیمت سنگ‌آهن رو به کاهش گذاشته است، پیش‌بینی‌های کارشناسان این حوزه زودتر از آنچه انتظار می‌رفت محقق شده تا جایی‌که متوسط قیمت سنگ‌آهن ایران برای عیار حدود ۵۵ درصد به زیر ۵۰ دلار در هر تن تحویل بنادر جنوبی رسیده است. دپوی سنگ‌آهن در انبارهای بنادر کاهش چشمگیری داشته است و متولیان انبارها شکایت از سردی و رکود بازار دارند. معدنکاران در حال تعدیل نیروی کار خود هستند. حمل و نقل از معادن تا ۶۰ درصد کاهش یافته و سردی و رکود بازار در همه ابعاد قابل لمس است. صادرات سنگ‌آهن از توجیه اقتصادی افتاده، بیشتر معادن سنگ‌آهن فعالیت تولیدی خود را به دلیل نبود مشتری متوقف کرده‌اند و تعداد اندکی از معادن نیز که هنوز فعال هستند کاهش فعالیت داده‌اند. حال این سوال بسیار مهم باقی است که در این شرایط واحدهای تولید داخلی چرا نیاز خود را از معادن در حال تعطیلی یا تعطیل شده درخواست نمی‌کنند تا توازن تولید حفظ شود؟ و آیا حرکت به سمت زنجیره ارزش افزوده در سنگ‌آهن سرعتی گرفته است؟ آیا معدن‌کارانی که به دلیل بی رونقی بازار فعالیت تولیدی خود را تعطیل کرده‌اند، انگیزه لازم برای تاسیس واحدهای فرآوری را دارند؟ آیا پیگیری وضع عوارض صادراتی در شرایط کنونی محلی از اعراب دارد؟ یا فقط معادن سرپا ایستاده تا این لحظه را نیز ممکن است به تعطیلی بکشاند؟ این سوال و سوالات بسیاری از این دست در ذهن تمام فعالان حوزه سنگ‌آهن وجود دارد که به‌نظر نمی‌رسد دولت و به‌خصوص وزارت صنعت، معدن و تجارت تمایلی به پاسخ دادن به آن داشته باشد. ایجاد وحدت در تصمیمات حوزه سنگ‌آهن و داشتن نگاه واقع‌بینانه به شرایط بازار از بایدهای مهم رونق این بخش از فعالیت اقتصادی کشور توسط دولت است.