بیشترین عرضه در بازار آهن

گروه بورس کالا - زهرا مسافر: ذوب‌آهن اصفهان براساس مصوبه دولت و قانون برنامه سوم توسعه کشور کل محصولات ساختمانی خود را از طریق بورس فلزات عرضه می‌کند. منصور یزدی‌زاده، معاون فروش و صادرات شرکت ذوب‌آهن اصفهان با بیان مطلب فوق گفت: این شرکت براساس قانون برنامه سوم توسعه و همچنین مصوبه لازم‌الاجرای اخیر دولت کل محصولات ساختمانی خود را از طریق بورس عرضه می‌کند و در شرایطی که سایر تولیدکنندگان به دلایل مختلف از عرضه محصولات خود در بورس کالا اجتناب می‌کنند حضور فعال ذوب‌آهن که براساس وظایف قانونی خود و با هدف شفاف سازی بازار و قیمت‌های فولاد صورت می‌گیرد، باید این شرکت را به عنوان اولین و عمده‌ترین عرضه‌کننده در بورس تبدیل کند.

وی با اشاره به این که سهم ذوب‌آهن اصفهان طی سال جاری در تولید انواع میلگرد کلاف تنها ۳۰درصد بوده است، افزود: حضور این شرکت در بورس را نباید یک تهدید بلکه باید به عنوان عامل تاثیرگذار مثبت بر موازنه عرضه و تقاضا تلقی کرد و این انتظار وجود دارد که دیگر تولیدکنندگان فولاد چه در بخش خصوصی و چه دولتی با حضور فعال‌تر در بورس به افزایش سطح فعالیت این بازار کمک کنند.

معاون فروش و صادرات ذوب‌آهن اصفهان با بیان این که راه‌اندازی بورس فلزات در سال ۸۲ موجب سودآور شدن فرآیند تولید فولاد در ایران شده است، تصریح کرد: هم‌اکنون نیز این شرکت معتقد است که با تقویت این نهاد اقتصادی از طریق مشارکت فعال‌تر تولیدکنندگان بخش خصوصی، همگام با افزایش ظرفیت تولید در کشور می‌توان کشور را به مرکز مبادلات فولاد در منطقه خاورمیانه تبدیل کرد.

به گفته وی، طی ماه‌های اخیر عرضه محصولات ذوب‌آهن اصفهان در بورس‌فلزات (و اینک بورس کالا) نه تنها کاهش نیافته است بلکه در نیمه اول سال ۸۶ با استفاده کامل از ظرفیت خالی نوردها که از طریق واردات شمش از خارج صورت گرفت بیشترین عرضه محصول به بازار در تاریخ این شرکت صورت گرفت.

یزدی‌زاده با اشاره به افزایش قیمت فولاد، خاطرنشان کرد: افزایش بهای فولاد در بازار به دلیل افزایش قیمت‌های جهانی و پیش‌بینی افزایش بیشتر بهای مواد اولیه، انرژی و هزینه حمل صورت گرفته است، اما در این میان بورس کالا شرایطی را ایجاد می‌کند که قیمت‌ها به صورت واقعی و با استفاده از مکانیزم عرضه و تقاضا تعیین شود و تولیدکنندگان در تعیین قیمت‌ها نقش چندانی ندارند.

به گفته وی، حضور ذوب‌آهن و یا دیگر شرکت‌های دولتی در بورس نباید موجب نگرانی تولیدکنندگان کوچک‌تر فولاد باشد، بلکه کاهش فاصله میان بهای شمش و محصول نهایی فولادی موجب کاهش حاشیه سود نوردهایی است که به خرید شمش از خارج وابسته‌اند.

معاون فروش و صادرات ذوب‌آهن با بیان اینکه طی سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری نامتوازنی در بخش نورد صورت گرفته است، گفت: هم‌اکنون با افزایش بهای شمش در بازارهای جهانی، تولید میلگرد با استفاده از شمش وارداتی به تدریج فرآیندی غیراقتصادی خواهد بود، مگر آنکه تولیدکنندگان از طریق بهبود در فرآیند تولید، روآوردن به تولید فولاد و یا ادغام، هزینه‌های خود را کاهش دهند و یا اینکه به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بیشتر روی آورند، زیرا که این شرایط بر صنعت فولاد در جهان حاکم است که البته در ایران شاید این شرایط حاکم سخت‌تر باشد.

وی به رشد ۱۱درصدی شاخص جهانی بهای فولاد طی یک سال گذشته اشاره کرد و افزود: اما بهای فولاد در ایران طی مدت یادشده کاهش یافته است.

یزدی‌زاده تصریح کرد: چنانچه تورم و افزایش هزینه‌های مختلف تولید را در نظر بگیریم می‌بینیم که تولید فولاد در ایران صنعتی، رقابتی و نفس‌گیر است و تولیدکنندگانی که قادر به کاهش هزینه‌های خود مطابق با شرایط جهانی نباشند با خطر خروج از این صنعت روبه‌رو خواهند بود.

وی در خصوص حمایت دولت از تولیدکنندگان دولتی فولاد، خاطرنشان کرد: نه تنها تولیدکنندگان فولاد از حمایت دولت برخوردار نیستند، بلکه هزینه‌های بسیار سنگینی نظیر پرداخت عوارض به صندوق بازنشستگی را نیز متحمل می‌شوند و این در حالی است که تولیدکنندگان بخش‌خصوصی با این امر مواجه نیستند.

به گفته معاون فروش و صادرات ذوب‌آهن، هم‌اکنون یک واردکننده برای واردات تیرآهن و محصولی که در حال حاضر توسط تولیدکنندگان دولتی تولید می‌شود تنها ۴درصد عوارض پرداخت می‌‌کند اما عوارض واردات میلگرد آجدار که بیشتر توسط بخش‌خصوصی تولید می‌شود، ۲۰درصد، الکترود جوشکاری ۳۰درصد و اتومبیل ۱۷۰درصد است که در واقع کمترین عوارض وارداتی مربوط به تولیداتی است که توسط واحدهای دولتی در این بخش صنعت تولید می‌شود.

وی اظهار داشت: براساس ابلاغیه بند ج اصل ۴۴ قانون اساسی خروج دولت از صنعت فولاد به توسعه سریع این صنعت منجر می‌شود.

یزدی‌زاده گفت: شرایط جهانی صنعت فولاد، تمام تولیدکنندگان فولاد را در ایران به سمت رویارویی با شرکت‌های چند ملیتی تولید فولاد با تکنولوژی بالا، هزینه‌های به شدت کنترل شده و مقیاس‌های تولید بالاتر از ۲۰میلیون‌تن در سال سوق خواهد داد و این شرایطی است که باید همه خود را برای مواجهه با آن آماده کنیم.