گرمای بازار فولاد در زمستان 2010
زائر حیدری
به نظر می‌رسد که غول‌های فولادی به‌تدریج از خواب بیدار می‌شوند. آرسلورمیتال، بزرگترین تولید‌کننده فولاد جهان، در اولین روزهای سال جدید میلادی کوره شماره ۳ کارخانه خود را در دانکرک فرانسه روشن می‌کند.

آغاز به فعالیت کوره بلند شماره ۲ دانکرک بسته به شرایط یکی دو ماهه آینده بازار خواهد بود، اما مدیران آرسلورمیتال نسبت به بهبود تقاضا در بخش خودرو و ساختمان خوشبین هستند. ۱۲۰۰ نفر از ۳۰۰۰ کارگری که کار خود را به دلیل توقف فعالیت این کارخانه از دست داده بودند به کار باز خواهند گشت. کوره‌های عظیم دانکرک در تمام طول سال ۲۰۰۹ به محلی برای لانه سازی پرندگان مبدل شده بود.
این در حالی است که کروپ - مانسمان نیز دو کوره بلند غول‌پیکر خود را به نام‌های کوره A و کوره B در اولین روزهای پس از تعطیلات سال نو مجددا روشن کرد. بر اساس اعلام شرکت‌های فولاد، تقریبا تمام کوره‌های بلند منطقه صنعتی دویسبورگ تولید خود را طی چند هفته آینده یک به یک از سر خواهند گرفت. تنها سالزگیتر برنامه‌ای برای راه‌اندازی مجدد واحد‌های خود ارائه نکرده است.
در جنوب ایتالیا نیز ایلوا عملیات راه‌اندازی کوره بلند شماره یک خود را آغاز کرده است. کوره تارانتو بیستم ژانویه روشن خواهد شد. آیا بازار فولاد کاملا از خواب برخاسته است یا شاید اروپایی‌ها بیش از حد لازم نسبت به شرایط پیش رو خوش‌بین هستند؟ واقعا در آخرین هفته‌های سال ۲۰۰۹ چه اتفاقی روی داده است که موجب فعالیت مجدد کارخانه‌هایی شده است که در زمانی نه چندان دور حتی در مواردی به تخریب آنها فکر می‌کردند؟ کسی واقعا پاسخ این پرسش را نمی‌داند. یکی از مدیران ایلوا می‌گوید در هر حال ما به ۲۰۱۰ خوشبین هستیم. اگر نتوانیم به تقاضای بازار پاسخ دهیم، مشتریان ما به سراغ فروشندگان دیگری خواهند رفت، شاید در قاره آسیا.
احتمالا حرکت رو به رشد بهای فولاد در قاره کهن آغاز شد. قبل از هر نقطه دیگری در جهان معاملات داخلی در چین رشد خود را آغاز کرد. در شرق چین بائو استیل بین 7 تا 88 دلار بر بهای هر تن از محصولات داخلی خود افزود. ووهان و آنشان نیز قیمت محصولات تحویلی در ماه فوریه را اضافه خواهند کرد، اما میزان آن هنوز مشخص نشده است. با این همه حجم تقاضا هنوز قابل توجه است. همه نسبت به رشد صنعتی چین امیدوارند، اما واقعا کسی نمی‌داند مصرف فولاد در چین تا چه میزان می‌تواند افزایش یابد. شوگانگ اعلام کرده است که تولید خود را در سال 2010 تا 23 میلیون و سیصد هزار تن افزایش خواهند داد. متاسفانه وقتی چینی‌ها از تولید بیست و سه میلیون تن فولاد در سال سخن می‌گویند منظورشان دقیقا تولید بیست و سه میلیون تن فولاد در سال است. در شبه قاره هند نیز سایل، ایسپات،جی اس دبلیو، تاتا استیل و ایسار نیز قیمت‌های خود را بین 32 تا 43 دلار در هر تن افزایش داده‌اند. دهلی نمی‌خواهد افزایش بهای فولاد به صنعت رو به رشد این کشور آسیبی وارد کند، اما بهای انرژی و مواد اولیه روند افزایشی دارد.
بهای زغال‌سنگ و کک وارداتی به شبه‌قاره افزایش یافته و از آن سو دولت مرکزی هند روی صادرات سنگ‌آهن مالیات وضع کرده است. ۱۳۹ دلار آخرین قیمتی است که چینی‌ها برای سنگ‌آهن ۶۳ درصد CIFپرداختند. تاجران سنگ‌آهن در دهلی نو معتقدند که طی یک هفته این عدد می‌تواند به ۱۵۰ دلار برسد.
همسایگان شمالی ما در CIS در توضیح شرایط بازار از این کلمه استفاده می‌کنند. هیجان‌انگیز! سفارشات صادراتی تولید‌کنندگان فولاد در این منطقه برای ماه ژانویه با قیمتی در حدود 440 دلار در هر تن فوب دریای سیاه بسته شده است. بسیاری از بازرگانان معتقدند برای سه ماهه اول قیمت‌ها در همین حدود خواهد بود مگر اینکه اتفاق غیرمنتظره‌ای روی دهد. افزایش بهای نفت تا 90 دلار می‌تواند یکی از این اتفاقات باشد. روند بهای میلگرد آجدار و مفتول هم با کمی فاصله از شمش افزایشی است. صادرات ورق گرم CIS هم برای ماه ژانویه بین 540 تا 560 دلار فوب دریای سیاه بسته شده است.
در جنوب خلیج‌فارس، دبی افتتاح بلند‌ترین ساختمان جهان را در این امیر نشین جشن گرفت. ۳۹ هزار تن میلگرد وارداتی در ساخت این ساختمان ۸۲۳ متری به کار رفته است، اما امارات امیدوار است که واردات میلگرد را در سال ۲۰۱۰ با راه‌اندازی کامل واحد نورد خود متوقف کند. ترکیه به‌تدریج از امارات متحده عربی خارج می‌شود و بدنبال جای پای محکمی در عراق می‌باشد. کشوری که می‌تواند در سال ۲۰۱۰ برای تولید‌کنندگان فولاد یک معدن طلا باشد.
و در پایان، شاید جالب باشد بدانید که به تازگی کانبرا در مورد سرمایه‌گذاری‌های بسیار سنگین چینی‌ها در غرب استرالیا احساس نگرانی می‌کند. فولاد‌سازان چینی نه تنها معادن عظیم سنگ‌آهن این کشور را می‌خواهند، بلکه به سهام تاسیساتی که قرار است سنگ‌آهن استخراج شده از غرب استرالیا را به بنادر شرق و جنوب چین حمل کند نیز علاقه‌مندند. برای نخستین بار، تسلط یک کشور خارجی روی بخش بزرگی از سهام معادن، تاسیسات بندی و خطوط راه‌آهن در غرب میانه استرالیا موجب ایجاد حساسیت در این کشور شده است. واقعیت این است که قوانین استرالیا سرمایه‌گذاری‌های خارجی را به شدت تشویق می‌کند، اما اکنون آنها احساس می‌کنند که چینی‌ها پایشان را از حدود متعارف سرمایه‌گذاری خارجی فراتر گذاشته‌اند. به عنوان یک راه‌حل کانبرا محدودیت در مالکیت تاسیسات زیربنایی را مورد بررسی قرار می‌دهد.
مرکز تحقیقات بازار فولاد
Steel Market Research