خبر

تولیدکنندگان فولاد هند مخالف قراردادهای سلف فولاد هستند

بعضی از مینی‌میل‌ها و کوره‌های القایی هند از دولت خواسته‌اند که مانع تجارت سلف فولاد شده و افزایش قیمت‌های آن را کنترل کند.

بعضی از مینی‌میل‌ها و کوره‌های القایی هند از دولت خواسته‌اند که مانع تجارت سلف فولاد شده و افزایش قیمت‌های آن را کنترل کند. فولادسازان کوچک هندی که به فولادسازان ثانوی معروفند، می‌گویند آنان حجم بالای محصول مانند میلگرد ساختمانی ناودانی، نبشی، تیرآهن، ورق‌های سقفی تولید می‌کنند که مستقیما روی مشتریان تاثیرگذار است و این محصولات حجم زیادی را در معاملات بازار سلف فولاد هند در بر خواهد گرفت.

آنان معتقدند که قیمت‌های بالاتر پیشنهاد شده در بازارهای سلف، موجب نوسانات مصنوعی در بازارهای نقد از ماه مارس ۲۰۰۴ که تجارت سلف آغاز شده، گردیده است. در مورد قیمت‌های ingot (شمش) فولادی نوسانات قیمت‌های بازار سلف ۵۰ـ۲۵ دلار بوده است.

فولادسازان مدعی هستند که اگر قیمت‌های سلف در روز خاصی تا ۱۰۰۰ روپیه افزایش پیدا کند، توزیع‌کنندگان قیمت‌های خود را تا ۵۰۰ دلار افزایش داده و شروع به احتکار محصولات خود خواهند کرد.

علاوه بر این اندازه واحد (lots) فولاد در بازارهای سلف نسبتا پایین است که باعث شده است میزان یا حجم تجاری افزایش پیدا کند.

اندازه واحد محصولات تخت ۲۵ تن با یک حداقل نوسانات پولی که قیمت‌ها می‌تواند تغییر کند

(tick size) فقط ۱۰ روپیه در هر تن است، حال آنکه برای محصولات طویل و آهن اسفنجی ۱۵ تن و ۵ روپیه در هر تن است.

اما رییس هیات مدیره کمیسیون بازارهای سلف هند BC Khatu این نظر را نپذیرفته و می‌گوید: تجارت سلف سپر بلایی است در مقابل افزایش قیمت‌های کالا.

هند حدود ۶۰‌میلیون تن در سال فولاد تولید می‌کند، حال آنکه تجارت بورس فولاد فقط ۵/۱ـ۱‌میلیون تن است. چگونه این بورس می‌تواند بر روی قیمت‌ها تاثیرگذار باشد؟

یک مقام ارشد دولتی می‌گوید: به‌منظور ایجاد ثبات در قیمت‌های فولاد باید تجارت آهن و فولاد در بورس سلف به‌مدت ۶ ماه ادامه داشته باشد تا دلال‌بازی از قیمت‌های فولاد کنار گذاشته شود. کارشناسان می‌گویند: به‌نظر نمی‌رسد تجارت سلف موجب افزایش قیمت‌ها شود اما دولت تا حدی در این زمینه با احتیاط عمل می‌کند.