شمش بورسی گران شد

 با رسیدن فصل پاییز به نیمه‌‌‌های خود، مشکلات جدید در بخش فولاد مطرح می‌شود. این زنجیره تا پایان شهریورماه سال‌جاری با معضل قطعی برق دست‌وپنجه نرم می‌‌‌کرد و میزان تولید و عرضه محصولات ابتدایی و میانی بخش فولاد به حداقل رسیده بود. فعالان این حوزه در مهرماه توانستند تا حدودی عقب‌‌‌افتادگی تولید در تابستان را جبران کنند، اما طبق روال سال‌های گذشته کمبود و قطعی گاز در واحدهای فولادی در اواسط آبان‌ماه مطرح می‌شود که بررسی تالار صنعتی و معدنی بورس‌کالا نشان می‌دهد محصولات فولادی با رشد قیمت همراه شدند و به عبارت بهتر محدودیت گاز موجب شده است تا تعادل بازار فولاد مختل شود.

التهاب در بازار آهن اسفنجی

در معاملات روز شنبه ۱۲ آبان‌ماه میانگین قیمت پایه آهن اسفنجی وارد کانال ۱۴‌هزار تومان به ازای هر کیلوگرم شد که نسبت به هفته گذشته ۸.۲‌درصد افزایش قیمت را به ثبت رساند. این در حالی است که ۹۹‌هزار تن آهن اسفنجی در تالار صنعتی روز شنبه ۱۲آبان‌ماه عرضه شد و صد درصد حجم عرضه مورد معامله قرار گرفت.

کاهش میزان عرضه را می‌‌‌توان به محدودیت زودهنگام گاز نسبت داد که نگرانی فولادسازان از کمبود مواد اولیه مصرفی را بیش از پیش افزایش داده است. از طرفی روند صعودی نرخ ارز در بازار آزاد نیز باعث شد تا بازار معاملات آهن اسفنجی داغ شود و افزایش بیش از‌ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم برای نخستین بار در سال‌جاری رقم بخورد. با این حال، مشکل بخش فولاد فقط به معضل گاز محدود نمی‌شود و احتمال افزایش قیمت برق از قول وزارت نیرو معضل قطعی برق را در واحدهای صنعتی مادر به‌ویژه فولادی‌‌‌ها تقویت می‌کند. همچنین شایعاتی درخصوص احتمال محدود شدن فروش شمش در بورس‌کالا به بازرگانان به گوش می‌رسد که این موضوع نشان‌‌‌دهنده افزایش صادرات شمش و تختال است و به عبارت بهتر در صورت تحقق این موضوع قیمت شمش و تختال افزایش خواهد یافت که رشد نرخ ارز نیز به این موضوع دامن می‌‌‌زند.

با شروع فصل سرما و تشدید قطعی گاز، مدار عرضه شمش کاهشی خواهد شد و رشد قیمت این محصول را در پی خواهد داشت و به دنبال آن افزایش قیمت مقاطع طویل رقم خواهد خورد و در بحبوحه کمبود نقدینگی در واحدهای نورد شرایط تولید در این بخش دشوار خواهد شد و در این میان، زمان به‌عنوان یک مولفه کلیدی عمل خواهد کرد. به عبارتی هرچه محدودیت برای بخش بازرگانی دیرتر اتفاق بیفتد، افزایش قیمت‌ها نیز به تاخیر خواهد افتاد.

به طور کلی در بازار با وجود ضعف تقاضا قیمت‌ها به دلایلی همچون افزایش انتظارات تورمی، رشد قیمت برق و گاز و افزایش دستمزد به مسیر صعودی خود ادامه خواهد داد که رشد قیمت در ادامه رکود در بازار را به دنبال خواهد داشت.

7 copy

معامله شمش 24‌هزار تومانی در رینگ فیزیکی

بررسی تالار صنعتی و معدنی بورس‌کالای ایران در روز دوشنبه 14آبان‌ماه نشان می‌دهد این بازار میزبان 153‌هزار و 152تن شمش بود که با تقاضای 460‌هزار و 983تنی مواجه شد و در پایان معاملات 152‌هزار و 902تن از این محصول به فروش رسید. به عبارت بهتر 99.8‌درصد از حجم شمش عرضه‌شده مورد معامله قرار گرفته است. پیش‌بینی افزایش قیمت شمش طی هفته‌‌‌های آتی در پی تشدید محدودیت‌های گاز مشتریان را به رینگ فیزیکی بازگرداند و معاملات شمش همچون آهن اسفنجی با رونق همراه شد. همچنین بررسی‌‌‌ها نشان می‌دهد که قیمت پایه شمش‌‌‌های عرضه‌شده با کف قیمت22‌هزار تومان تا سقف 23‌هزار تومان به ازای هر کیلوگرم تعیین شد و 99.8‌درصد از حجم شمش‌‌‌های عرضه‌شده با میانگین قیمت موزون 24‌هزار و 278تومان مورد معامله قرار گرفت. آغاز محدودیت گاز در واحدهای تولیدی بخش فولاد، افزایش قیمت آهن اسفنجی را در پی داشت و در ادامه سایر محصولات زنجیره فولاد تحت‌تاثیر این موضوع با رشد قیمت ‌هزار تا ‌هزار و 500تومانی به ازای هر کیلوگرم همراه شدند. با احتساب ارکان بورس، مالیات ارزش‌افزوده و هزینه حمل شمش با قیمت 27‌هزار تومان به ازای هر کیلوگرم به واحدهای نورد تحویل داده می‌شود و در نتیجه قیمت میلگرد به‌عنوان محصول نهایی این زنجیره با افزایش یک‌هزار و 500تومان تا 2‌هزار تومانی به ازای هر کیلوگرم همراه خواهد بود و میلگرد 30‌هزار تومانی به ازای هر کیلوگرم در تالار صنعتی بورس‌کالای ایران عرضه می‌شود.

این وضعیت در حالی رقم می‌‌‌خورد که واحدهای نورد با معضل کمبود نقدینگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به دلیل رکود ساخت‌وساز مسکن عملا این محصول مشتری واقعی ندارد و بیشتر معاملات در رینگ فیزیکی بورس‌کالا نیز به صورت مچینگ مورد معامله قرار می‌‌‌گیرند. از این‌رو مازاد میلگرد در بازار وجود دارد که با گران شدن این محصول شرایط تولید در واحدهای نورد سخت‌‌‌تر می‌شود و با افزایش هرچه بیشتر قیمت آهن اسفنجی و نرخ ارز در بازار آزاد قیمت شمش و به دنبال آن میلگرد در مدار صعودی قرار می‌‌‌گیرد و در ادامه میزان فعالیت و تولید در واحدهای نورد کاهش می‌‌‌یابد و خطر تعطیلی در کمین نوردکاران خواهد بود.