به گزارش رویترز، یکی از مواد اولیه در فهرست مواد معدنی حیاتی بسیاری از کشورها، از جمله استرالیا، آنتیموان است که در صنعت الکترونیک برای تولید برخی دستگاه‌‌‌های نیمه‌‌‌رسانا مانند آشکارسازهای مادون قرمز و دیودها استفاده می‌شود. همچنین می‌‌‌توان آن را با سرب و سایر فلزات آلیاژ کرد تا استحکام آنها را بهبود بخشد و در باتری‌‌‌ها، مهمات، رنگ‌‌‌ها و مواد مقاوم در برابر آتش کاربرد دارد.

قیمت این فلز چند ماه است که با پیشی‌گرفتن تقاضا از عرضه رو به افزایش است و باعث کسری گسترده با نشانه‌‌‌های اندکی از کاهش تقاضا روبه‌‌‌رو شده است. به‌علاوه چنین سناریویی بر آسیب‌‌‌پذیری زنجیره تامین غرب و نیاز به تکیه بر تولیدکننده اصلی، یعنی چین (که ۴۸‌درصد آنتیموان جهان را در سال گذشته تولید کرد) برای مواد معدنی کلیدی تاکید کرده است.

براساس داده‌‌‌های بورس فلزات شانگهای، شمش آنتیموان در چین در پایان ماه مه به ۱۲۷‌هزار و ۵۰۰یوآن (۲۶‌هزار و ۸۰۷دلار) در هر تن افزایش یافت؛ افزایش ۵۶درصدی از ابتدای سال ۲۰۲۴. در همین حال، قیمت‌های اروپایی به ۳۱‌هزار و ۶۸۹دلار رسید که ۷۵‌درصد افزایش داشت. بانک سرمایه‌گذاری چینی CICC در آن زمان در یادداشتی اعلام کرد که کاهش عیار سنگ معدن و کاهش تولید معادن باعث کاهش عرضه آنتیموان شده است. بسیاری از عملیات‌‌‌ها در روسیه، پنجمین تولیدکننده بزرگ آنتیموان در جهان که ۲۴‌درصد از عرضه جهانی را در سال ۲۰۲۳ به خود اختصاص داده، در نتیجه تحریم‌‌‌های غرب به دلیل جنگ روسیه با اوکراین مختل شده است.

اما به دنبال تصمیم چین برای محدود کردن صادرات این فلز از اواسط سپتامبر، قیمت آنتیموان ممکن است در آستانه افزایش مجدد باشد. چتان سونی، تحلیلگر شرکت مشاوره CRU مستقر در لندن، گفت: «با توجه به اینکه ما هنوز در سقف قیمت‌‌‌ هستیم، احتمالا با این اعلام، قیمت‌ها حتی بالاتر می‌رود.»

سونی همچنین خاطرنشان کرد که قیمت‌ها می‌‌‌تواند از ۴۵‌هزار دلار فراتر رود، زیرا خریداران به دنبال موجودی فلزی مطمئن برای تولید یا ذخیره‌‌‌سازی در آینده هستند. این اعلامیه، به طور قابل پیش‌بینی، به نام امنیت ملی صورت می‌گیرد، زیرا چین به دنبال محدود کردن محموله‌‌‌های مواد معدنی حیاتی است که تامین‌‌‌کننده اصلی آنهاست. جک بددر، یکی از بنیان‌گذاران پروژه بلو، محقق بازار، می‌‌‌گوید: «چین قبلا صادرات فلزات را کاهش داده است، زیرا آنها تمام آن را در داخل مصرف می‌کنند. پروژه بلو کسری عرضه را در ماه مه بیش از ۱۰‌هزار تن برآورد کرده بود. با این حال، آب‌وهوای کنونی فرصتی را برای کشورهای تولیدکننده کوچک‌تر فراهم می‌کند تا این شکاف را پر کنند. به‌عنوان مثال، میانمار در سال ۲۰۲۳، ۴۶۰۰تن تولید کرد، در حالی که ترکیه ۶هزار تن و تاجیکستان بیش از ۲۱هزار تن تولید کردند.»

الکسی کابانوف، مدیرعامل شرکت تجاری وویجر گروپ مستقر در سوئیس، به رویترز گفت: «چشم‌‌‌انداز یک کشور کوچک اما غنی از آنتیموان، تاجیکستان، اکنون خوب به نظر می‌‌‌رسد.»

 

اخبار مرتبط