بهای سنگ‌‌آهن با عیار ۶۲ درصد برای تحویل در سواحل بندر چیندائو در چین با ۴۵ سنت افزایش به ۱۱۸ دلار و ۴۷ سنت رسیده است. به گزارش متال بولتن بهای هر تن سنگ‌آهن با عیار ۶۲ درصد و البته آلومینای پایین ۱۱۹ دلار و ۶۴ سنت قیمت‌گذاری شده است که ۶۷ سنت بالاتر از قیمت‌های پیشین ارزیابی می‌شود. اگرچه در روزهای گذشته شاهد قیمت‌های بالاتری برای سنگ‌آهن در بازار وارداتی چین بودیم ولی نرخ‌های فعلی خود به معنی رکوردهای معتبری در این بازار به شمار می‌رود که یک موفقیت جدی برای سنگ‌آهن آن هم در شرایط رکودی فعلی خواهد بود. البته روند صعودی بهای سنگ‌آهن در بازارهای جهانی از اواخر نوامبر سال گذشته آغاز شد و تاکنون به‌صورت کلی ادامه داشته است. این روند، البته هنوز هم پتانسیل تداوم دارد و با توجه به تداوم برخی مشکلات در فاز تولید سنگ‌آهن پرعیار در جهان و همچنین توجه به مصرف این‌گونه سنگ‌آهن به‌دلیل مسائل زیست‌محیطی در جهان با محوریت چین، احتمال جرقه‌های مقطعی رشد نرخ بیشتر هم وجود خواهد داشت.

آمارها نشان می‌دهد بهای سنگ‌آهن تنها از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون ۶۳درصد رشد داشته است که در بین تمامی بازارهای کالایی بیشترین رشد نرخ را نشان می‌دهد. البته بهای سنگ‌آهن به نسبت مدت مشابه سال قبل ۷۴ درصد رشد را نشان می‌دهد. پس از سنگ‌آهن پالادیوم با ۶۴ درصد رشد سالانه در رتبه دوم در بازارهای جهانی قرار می‌گیرد. بیشترین قیمت جهانی سنگ‌آهن در جهان به فوریه سال ۲۰۱۱ باز می‌گردد که بهای ۱۹۲ دلار در هر تن برای سنگ‌آهن عیار ۶۲ درصد (خشک) به ثبت رسید و کمترین رقم آن نیز به دسامبر ۲۰۱۵ و قیمت ۳۷ دلار در هر تن باز می‌گردد. تنها در ماه ژوئن (ماهی که به پایان رسید) بهای سنگ‌آهن در بازار چین رشد ۶/ ۱۶ درصدی داشت و در همین زمان نیز گندله افزایش نرخ ۹/ ۵ درصدی را تجربه کرد که نشان می‌دهد جهت‌گیری اصلی بازار بر نوسان قیمت‌های سنگ‌آهن دانه‌بندی شده قرار دارد.

همان‌گونه که عنوان شد احتمال تداوم جرقه‌های رشد قیمتی در بازار سنگ‌آهن چین وجود دارد، اما باید به این واقعیت هم اشاره کرد که قیمت‌های فعلی به نسبت سایر بازارهای کالایی و حتی واقعیت‌های تقاضای فولاد و قیمت‌های آن در جهان اندکی بالا به‌نظر می‌رسد یعنی بدون در نظر گرفتن داده‌های عرضه و تقاضا می‌توان گفت که بهای سنگ‌آهن نیاز به یک تعدیل نرخ دارد. این درحالی است که حتی کاهش ۱۰ یا ۱۵ درصدی قیمت سنگ‌آهن در بازارهای جهانی از ارزش‌های این بازار چیزی کم نمی‌کند و باز هم به‌عنوان یک بازار پیشرو می‌توان از آن یاد کرد. البته قیمت‌های بالای سنگ‌آهن پرعیار موجب شده تا توجه‌ها به عیار پایین‌تر هم جلب شود و این داده ناخودآگاه پتانسیل برتری عرضه‌ها را بر تقاضا تقویت می‌کند. این درحالی است که بسیاری از آمارهای اقتصادی چین همچون شاخص مدیران خرید این کشور نه‌تنها چنگی به دل نمی‌زند، بلکه از نگرانی‌های جدیدی حکایت دارد که ممکن است یک داده کاهشی مهم در این بازار به شمار رود اگرچه جو روانی اثرگذاری این سیگنال سپری شده ولی زمان برای تاثیرگذاری واقعی آن فرا نرسیده است.

نکته دیگر را باید در شرایط کلی در بازار فولاد جست‌وجو کرد. قیمت فولاد برای انواع مختلف مصنوعات آن در بازارهای جهانی در دو روند متفاوت نوسان می‌کند. در بازارهای شرقی با محوریت چین شاهد افزایش قیمت‌های پیشنهادی هستیم ولی در بازارهای غربی با محوریت کشورهای مشترک المنافع (سابق) موسوم به CIS افت نرخ را مشاهده می‌کنیم. این داده متضاد درحالی رخ می‌دهد که فصل باران‌های موسمی در شرق آسیا مخصوصا شمال چین فرا رسیده است و یک داده محدودکننده جدی در برابر رشد حجم تقاضا به‌شمار می‌رود. از سوی دیگر در روزهای گرم سال در این منطقه به دلیل کاهش راندمان تولید یا مشکلات احداث واحدهای مسکونی با یک عقبگرد شکننده در حجم تقاضای فولاد مخصوصا فولادهای ساختمانی روبه‌رو هستیم که این دو رخداد با رشد قیمت‌های صادراتی فولاد در شرق آسیا و دقیق‌تر برای بازار چین در تضاد است. به‌صورت دقیق‌تر می‌توان گفت که رشد قیمت‌های پیشنهادی در بازار فولاد چین به دو دلیل اصلی رشد قیمت سنگ‌آهن و افزایش قیمت تمام شده محصولات فولادی و دیگری خوش‌بینی به برطرف شدن یا کمرنگ‌تر شدن جنگ تجاری چین و آمریکاست که هر دو واقعیت‌های تقاضا را در بر نمی‌گیرد.  در کل باید پذیرفت که در بازارهای جهانی با یک شبه‌رکود روبه‌رو هستیم و این داده در گام اول حجم تقاضا را هدف قرار داده است. در این اوضاع بهتر است خوش‌بینی به رشد مستمر بهای فولاد و همچنین سنگ‌آهن را اندکی تعدیل کنیم، ولی این داده به معنی عدم امکان رشد قیمت‌های سنگ‌آهن و فولاد به‌صورت موقتی و مقطعی نیست.

15 (1)