سیلیکو منگنز دومین فروآلیاژ پر مصرف جهان
سیلیکو منگنز که از آن با نام فرو سیلیکو منگنز نیز یاد می‌شود، از جمله فروآلیاژهای مورد استفاده در صنعت فولاد است. همان‌طور که از نام آن پیداست، این فروآلیاژ ترکیبی از سیلیسیم و منگنز است و به‌طور معمول محتوی ۱۲ تا ۱۶ درصد سیلیسیم و ۵۰ تا ۷۰ درصد منگنز است. از سیلیکو منگنز در فولادسازی برای اکسیژن‌زدایی، گوگردزدایی و بهبود خواص مکانیکی فولاد از طریق افزودن عناصر آلیاژی، استفاده می‌شود. امروزه صرفه اقتصادی و همچنین حفظ ترکیب مذاب، گرایش فولادسازان به سمت مصرف سیلیکو منگنز به جای ترکیبی از فروسیلیس و فرومنگنز را افزایش داده است. مطابق آخرین اطلاعات سازمان زمین‌شناسی آمریکا، سیلیکو منگنز پس از فروکرم بیشترین سهم از تولید فروآلیاژها را دارد. البته همان‌طور که درخصوص سایر فروآلیاژها نیز صادق است، دسترسی به مواد اولیه و همچنین هزینه انرژی موجب شده تا واردات، منبع تامین تقاضای بسیاری از کشورها باشد. طی سال‌های ۲۰۰۱ الی ۲۰۱۶ به‌طور متوسط ۲ میلیون و ۶۵۲ هزار تن سیلیکو منگنز تجارت شد. بیشترین مقدار تجارت سیلیکو منگنز مربوط به سال ۲۰۰۷ بوده است. در این سال مقدار تجارت سیلیکو منگنز به ۳ میلیون و ۳۷۹ هزار تن رسید. تا پیش از وقوع بحران مالی در سال ۲۰۰۹ روند تجارت جهانی سیلیکو منگنز صعودی بود. البته پس از کاهش در سال ۲۰۰۹، حجم تجارت این فروآلیاژ به‌طور کامل بازیابی شد. به گزارش فلزات آنلاین، طی سال‌های ۲۰۰۱ الی ۲۰۱۶ تجارت جهانی سیلیکو منگنز با تحقق نرخ رشد سالانه ۷/ ۲ درصد به ۲ میلیون و ۶۷۵ هزار تن در سال ۲۰۱۶ رسید. کاهش تولید جهانی فولاد در سال ۲۰۱۵ موجب کاهش تقاضا و تجارت سیلیکو منگنز شد. در سال ۲۰۱۶ رشد اندک تولید جهانی فولاد نسبت به سال ۲۰۱۵ در تجارت جهانی سیلیکو منگنز مشهود بود. به لحاظ تجارت منطقه‌ای، ۴۸ درصد از صادرات جهانی سیلیکو منگنز از منطقه اروپا بود. قابل توجه است که اروپا بزرگ‌ترین واردکننده سیلیکو منگنز جهان نیز است. همچنین سهم آسیا از صادرات جهانی در سال ۲۰۱۶، حدود ۴۱ درصد برآورد شد.
ارسال نظر