وی با بیان اینکه ما باید مسیر زنجیره ارزش و بردن نفت خام به پتروشیمی و پالایشگاه را در کشور توسعه می‌دادیم، افزود: از سال ۱۳۷۶ تاکنون تقریبا هیچ پالایشگاه نفتی کلان و جدیدی را احداث نکرده‌ایم در صورتی که تحریم‌های سال ۹۱ باید نقطه عطفی برای ما می‌شد که بحث توسعه زنجیره ارزش و تولید فرآورده را که اساسا منجر به بی‌اثر کردن تحریم‌ها می‌شود پیش بگیریم. پژوهشگر حوزه انرژی با بیان اینکه چند فاکتور وجود دارد که می‌تواند منجر به سخت‌تر شدن تحریم حوزه پالایشی و پتروشیمی شود، گفت: اول اینکه در فروش نفت خام محموله‌های بزرگ به‌صورت یکجا صادر می‌شود و دوم اینکه پالایشگاه‌های محدودی قابلیت دریافت نفت خام دارند، اما در پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی محموله‌ها کوچک‌تر هستند که قابلیت جابه‌جایی‌ آنها راحت است، بنابراین مشتریان حوزه پتروشیمی می‌توانند گسترده‌تر باشند که همین امر اثرپذیری تحریم‌ها را کاهش می‌دهد.

صباغی ادامه داد: از فروردین‌ماه و پس از برجام با صادرات حدود ۷/ ۲ میلیون بشکه در روز فروش نفت ایران در اوج قرار داشته که تاکنون به تدریج این روند شکل نزولی به خود گرفته و در ماه‌های اخیر این میزان تقریبا به حدود ۲ میلیون بشکه در روز تقلیل یافته است.وی در پایان با اشاره به اینکه در مقابله با تحریم‌ها باید واکنش فعالانه داشته باشیم، بیان کرد: به‌عنوان مثال در حال حاضر در دو کشور هند و چین که بزرگ‌ترین خریداران نفتی ما هستند سفیر نداریم و باید مدنظر داشت که دیپلماسی اقتصادی یکی از مسیرهای فعال بودن کشور در مقابل تحریم هاست و مسیر دیگر داشتن نقشه و برنامه‌های راه برای مقابله با این مساله است.