منیـره نظامیوند چگینی: براساس اعلام تحلیلگران در طول هفته گذشته، با توجه به افزایش میزان مازاد محصول پلی‌پروپیلن تزریقی روسیه در میان روند در حال رشد تولید محصولات در منطقه، انتظار می‌رود با افزایش صادرات پلی‌پروپیلن به اروپا مواجه خواهیم شد. به گزارش «دنیای اقتصاد» به نقل از پلاتس، سهم روسیه از صادرات پلی‌پروپیلن تزریقی به اتحادیه اروپا طی سال گذشته میلادی با رشدی در حدود دو برابر به سطح 9/ 6 درصدی نزدیک شده و این در حالی است که این رقم برای سال 2014 میلادی در حدود 3 درصد به ثبت رسیده است. این ارقام را هفته گذشته، موسسه آماری یوروستات منتشر کرد. براساس این گزارش، میزان صادرات پلی‌پروپیلن تزریقی روسیه به اتحادیه اروپا از میزان 22 هزار و 669 متریک تن در سال 2014 میلادی به حدود 62 هزار و 221 متریک تن در سال 2015 میلادی رشد داشته که ارقام مذکور به خوبی نشان‌دهنده یک روند صعودی قوی و برنامه‌ریزی شده است. همچنین اتحادیه اروپا در مجموع حدود 896 هزار و 547 تن واردات پلی‌پروپیلن تزریقی طی سال گذشته میلادی داشته که افزایش چشمگیر 3/ 19 درصدی را در مقایسه با رقم ثبت شده برای سال 2014 میلادی (751 هزار و 818 تن) از خود برجای گذاشته است. براساس گزارش پلاتس، روسیه در سال 2013 موقعیت خود را به‌عنوان یکی از تولید کنندگان، پلی‌پروپیلن (PP) تحکیم و تقویت کرد، چرا که هم درصدد پیشی گرفتن از رقبای خود در همان بازه زمانی بود و هم به تصاحب بازارهای اروپا در بلندمدت می‌اندیشید. در همین راستا، طی همان سال 2013 اقدام به راه‌اندازی دو کارخانه پلی‌پروپیلن جدید کرد، یکی کارخانه پولیوم (Poliom) که در اُمسک قرار داشته و متعلق به شرکت‌های گازپروم نِفت، سیبور و گروه تایتان است که در ماه فوریه همان سال به بهره‌برداری رسید و دیگری توبولسک پلیمر (Sibur) واقع در منطقه تیومن که در ماه اکتبر 2013 راه‌اندازی شد. براساس آمارها و اطلاعات منتشر شده توسط تحلیلگران ارشد بخش پتروشیمی موسسه پلاتس، انتظار می‌رود روسیه که در سال 2014 میلادی خود را به یکی از صادرکنندگان برتر پلی‌پروپیلن تبدیل کرده، با رشد بیش از 2 برابری میزان مازاد کنونی خود از حدود 200 هزارتن به 500 هزارتن تا سال 2017 مواجه خواهد شد. به عقیده هتیان میستری، تحلیلگر ارشد پلاتس، پیش‌بینی می‌شود این میزان مازاد حتی تا سطوح بالاتری نیز رشد داشته باشد و این در حالی است که اندیشه موج جدیدی از پروژه‌های نوین طرح ریزی شده، تحقق یابد. این ظرفیت به احتمال زیاد به‌طور بالقوه در راستای تامین تقاضای سایر مناطق اروپای شرقی، آسیا و غرب اروپا مورد استفاده قرار خواهد گرفت، تا جایی که طبق پیش‌فرض‌های اعلام شده از گذشته، انتظار می‌رفت بازارها با در بازه پنج تا هفت سال آینده با کسری مواجه شوند.