دبیر انجمن صنفی کارفرمایان صنعت سیمان در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» عنوان کرد
دردسر برقی صنعت سیمان
اختلاف دولت و صنعت سیمان در اختصاص برق
شرایط تولید سیمان هم اکنون مهیاست اما در اواسط خرداد ماه محدودیت‌های برق برای واحدهای سیمانی آغاز می‌شود و آن‌گونه که از شواهد پیداست دولت ۲۵درصد دیماند را برای شرکت‌ها به عنوان برق مصرفی در پیک مصرف در نظر گرفته که به نظر نمی‌رسد با این شرایط تولید سیمان امکان‌پذیر باشد؛ در سمت مقابل انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان ۷۰درصد دیماند را مطالبه می‌کند که فاصله بسیاری با نظر دولت دارد. در چنین شرایطی که محدودیت‌های برق پیش روی صنعت خاکستری قرار دارد، تجربه زمستان ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ در رابطه با تامین مازوت به عنوان سوخت جایگزین گاز باعث شده تا انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان نسبت به این مساله اظهار نگرانی کند و از شرکت ملی پالایش و پخش بخواهد که در شرایط کنونی که موضوع سوخت صنایع مساله‌ساز نشده، با همکاری و فروش اعتباری به تدریج مازوت را در اختیار شرکت‌ها قرار دهد تا در مخازن نگهداری و در زمستان مورد استفاده قرار بگیرد.
دبیر انجمن کارفرمایی صنعت سیمان در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» اظهار کرد: بر اساس اخبار واصله و مکاتبات صورت گرفته اواسط خرداد ماه محدودیت‌های برق صنعت سیمان آغاز می‌شود و در تیر و مرداد به عنوان ماه‌های پیک مصرف، شاهد اعمال اوج محدودیت‌ها خواهیم بود.
علی‌اکبر الوندیان ضمن اشاره به این مطلب افزود: بر اساس صحبت‌های غیر‌رسمی مسوولان وزارت نیرو در خرداد ماه میزان برق تخصیص یافته به صنعت سیمان ۴۳۰ مگاوات تعیین شده که این رقم معادل ۲۵درصد دیماند کارخانه‌های صنعت سیمان است و با این وضعیت اصولا تولید امکان‌پذیر نیست. انجمن در این خصوص نامه‌ای را به وزارت نیرو ارسال کرده که صنعت سیمان برای تولید نیاز به اختصاص ۷۰درصد دیماند دارد، چرا که حتی تخصیص ۶۰درصد از میزان ۱۷۰۰ دیماند کل صنعت سیمان صرفا کوره‌های سیمان را روشن می‌کند.
وی با بیان اینکه امیدواریم با هماهنگی وزارت نیرو با شرکت‌های سیمانی آسیبی به کارخانه‌ها از جمله آجر‌های نسوز وارد نشود، تصریح کرد: علاوه بر همکاری که امیدواریم از طرف وزارت نیرو انجام شود، کارخانه‌ها و هلدینگ‌های سیمانی هم با یک برنامه‌ریزی اصولی در نظر دارند برق را مدیریت کنند؛ به طور نمونه برخی کارخانه‌ها فعالیتشان را در برخی از روزها تعطیل می‌کنند و سهمیه برق‌شان را به کارخانه‌های دیگر اختصاص می‌دهند تا در روزهای دیگر بتوانند از دیماند بیشتری استفاده کنند.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان اظهار کرد: برنامه دولت این است که برق شهری را تامین کند و اگر برق اضافه بر نیاز شهروندان در مدار باشد، به صنعت سیمان اختصاص پیدا کند در حالی که این نحوه مدیریت به هیچ عنوان منطقی نیست.
وی با اشاره به اینکه سالانه ۵ تا ۶ ماه صنعت سیمان دچار تعطیلی ناشی از محدودیت‌های برق و گاز می‌شود، ادامه داد: در حالی کارخانه‌های سیمان با تعطیلی و به تبع آن افزایش هزینه‌های تولید مواجه هستند که بهای گاز و برق در سال‌جاری به شدت افزایش می‌یابد که البته به نظر می‌رسد بهای ۶ برابری برق که می‌تواند تعطیلی برخی واحد‌ها را به همراه داشته باشد، تعدیل شود.
دبیر انجمن صنفی کارفرمایی صنعت سیمان گفت: کف قیمت تعیین شده سیمان در بورس‌کالا ۴۶۵هزار تومان است و بسیاری از کارخانه‌ها که در مراکز مصرف قرار ندارند، قادر به فروش بالاتر از این رقم نیستند. در حالی که قیمت تمام‌شده آنها به مراتب بالاتر از این میزان است؛ بنابراین ضمن اینکه انجمن سیمان به دنبال افزایش بهای سیمان است، توجه ویژه‌ای در سال جدید به این شرکت‌ها دارد.
این مقام صنفی با اشاره به اینکه محدودیت‌های برق و گاز منجر به کاهش ۱۵ میلیون تنی تولید و تحقق نیافتن ارز‌آوری ۵۰۰ میلیون دلاری در سال ۱۴۰۱ شد، تصریح کرد: علاوه بر مشکل تامین برق، برای تامین مازوت در سال گذشته صنعت سیمان متحمل آسیب‌های بسیاری شد؛ در واقع علاوه بر ارائه انواع تضامین، استفاده از مازوت با توجه به هزینه‌های حمل‌ونقل، ۵/ ۲ برابر گاز هزینه‌بر است که یکی از مهم‌ترین علل این افزایش هزینه‌ها اجبار شرکت‌های سیمان به خرید مازوت از پالایشگاه‌های استان‌های دور‌دست است.
وی ادامه داد: مشکل دیگر، ناخالصی مازوت تحویلی به کارخانه‌های سیمان است که از یکسو شرکت ملی پالایش و پخش عنوان می‌کند که مازوت را با شاخصه‌های استاندارد تحویل راننده‌های حمل داده و از طرفی راننده‌ها عنوان می‌کنند که دخل و تصرفی در کیفیت مازوت ندارند؛ بنابراین صرفا کارخانه‌ها متضرر می‌شوند. از سوی دیگر مساله به همین جا ختم نمی‌شود و شرکت‌هایی که بر اساس ارزش حرارتی مازوت، سیمان تولید نکنند، باید جرایم بسیار سنگینی به وزارت نفت بپردازند و حتی بهای مازوت را به نرخ فوب خلیج فارس پرداخت کنند.
الوندیان با اشاره به اینکه کلینکر ذخیره شده توسط شرکت‌های سیمانی در اغلب مواقع به اتمام رسیده است، گفت: امروز که اوضاع برای تامین مازوت شرکت‌ها فراهم است اما متاسفانه شرکت ملی پالایش و پخش حاضر به فروش اعتباری مازوت نیست و این در حالی است که این نهاد، مخازن مازوت را تا فصل زمستان پلمب می‌کند؛ این در حالی است که کارخانه‌های سیمان قادر به ذخیره ۸۰۰ میلیون لیتر مازوت هستند؛ بنابراین در حالی که دولت می‌تواند از تنش مازوت در زمستان ۱۴۰۲ جلوگیری کند، اما شاهد اراده‌ای برای حل مساله نیستیم.
وی با اشاره به مشکلات مالی صنعت سیمان تصریح کرد: هزینه ساخت هر کارخانه با ظرفیت یک میلیون تنی حداقل ۶هزار میلیارد تومان است و این در حالی است که با قیمت‌های کنونی خبری از سود‌آوری در این صنعت نیست و قطعا با روند کنونی باید منتظر ورشکستگی برخی کارخانه‌ها و واردات سیمان باشیم که هم‌اکنون در نزدیک‌ترین کشور به ما بهای هر تن سیمان ۶۵ دلار است.
الوندیان در پایان عنوان کرد: متاسفانه به نظر می‌رسد سیمان در اولویت برنامه‌ریزی مسوولان قرار ندارد، چرا که با توجه به تولید فراتر از مصرف، نگران بازار نیستند؛ در حالی که تا چند سال پیش اصولا مشکل تامین برق هم در کشور وجود نداشت و امروز تبدیل به بزرگ‌ترین دغدغه صنایع شده است.
