خلیجفارس بهشت رمزگذاران را در خود جای داده‌است
شکار میلیاردرها
از اولین گروه‌هایی که راه خود را به‌جـــزیـــره بازکردند Binance، OKX و Nomura’s Laser Digital بودند که دبی را به‌عنوان مقصد جدید خود انتخاب کرده‌بودند. حتی سم بنکمن‌فرید در هفته‌های قبل از فروپاشی FTX به امید یافتن سرمایه‌گذاران جدید حوزه خلیجفارس را در رادار خود قرارداده بود. پس از دبی اکنون ابوظبی به بهشت زمینی وفاداران دارایی‌های دیجیتال و همچنین میلیاردرهای سایر صنایع تبدیل شده‌است. وال‌‌‌‌‌استریت در گزارش خود اشاره می‌کند امارات‌متحده‌عربی تلاش‌های بسیار بیشتری از جذب دانشمندان و ساختن آزمایشگاه انجام داده‌است. مسوولان این کشور با الگو قرار‌دادن نمونه مراکز فناوری موفقی مانند سیلیکون‌‌‌‌‌ولی آمریکا، اکوسیستمی کامل با نقش‌‌‌‌‌های کاملا مشخص برای دانشمندان داخلی و بین‌المللی، حامیان مالی شرکت‌ها، سرمایه‌گذاران و شرکای تحقیقاتی دانشگاهی ایجاد‌کرده است. چنین فشاری برای توسعه توسط رهبری مصمم به استفاده از ثروت ملی به‌دست آمده از سوخت‌های فسیلی برای آمادگی کشور و جهان برای آینده‌‌‌‌‌ای بدون‌نفت هدایت می‌شود.
امارات‌متحده‌عربی به‌دنبال برنامه‌‌‌‌‌ریزی برای گذار از اقتصادی مبتنی بر کالا به اقتصادی مبتنی بر دانش است. برای این منظور در۲۰۲۰، دولت شورای تحقیقات فناوری پیشرفته را تاسیس کرد که نه‌تنها TII، بلکه سازمان توسعه‌تجارت به‌نام ASPIRE و مرکز شتاب‌دهنده به‌نام VentureOne را نیز شامل می‌شد. این دانشگاه با موسسات آموزشی دیگر از جمله دانشگاه محمد بن‌زاید مختص هوش‌مصنوعی و دانشگاه علم و فناوری خلیفه تکمیل می‌شود. در هفته‌های اخیر، کسب‌وکارهای رمزنگاری مانند Copper، Paxos و eToro همگی به‌عنوان گام بعدی برای گسترش جهانی به ابوظبی رفته‌‌‌‌‌اند. هر سه شرکت واحدهایی را در منطقه اقتصادی بین‌المللی امارات به‌نام بازار جهانی ابوظبی تاسیس کردهاند. بر اساس مصاحبه‌‌‌‌‌های متعدد مدیران ارزهای دیجیتال می‌توان مطمئن شد اشتیاق حاکمان عرب، امارات‌متحده‌عربی را به خط‌مقدم نوآوری در دارایی‌های دیجیتال بدل کردهاند؛ کماکان مقامات بازار جهانی ابوظبی (ADGM) و صندوق سرمایه‌گذاری مستقل امارات Mubadala با آغوش‌باز از استارت‌آپ‌ها استقبال می‌کنند.
مهاجرت به مناطقی که ادامه فعالیت در آنجا آسودگی خیال بیشتری را برای فعالان دارد به امری نظام‌‌‌‌‌یافته تبدیل شده‌است و همزمانی جلسات کوین‌‌‌‌‌بیس با مقامات امارات‌متحده‌عربی برای بحث درباره راه‌اندازی مرکز توسعه اتفاقی به‌نظر نمی‌رسد. جانینا پتروسکا، وکیلی لیختن اشتاینی که به مشتریان رمزارز در انجام معاملات، به‌ویژه توکن‌‌‌‌‌های امنیتی مشاوره می‌دهد، بنیان‌گذاران استارت‌آپ‌ها را عشایر دیجیتال می‌‌‌‌‌نامد که دائما در حال بررسی چشم‌‌‌‌‌انداز فعالیت خود هستند و به جای‌‌‌‌‌گذاری‌‌‌‌‌های مختلف و امکان‌پذیر چینش مهره‌‌‌‌‌های خود در صفحه فکر می‌کنند. به گفته پتروسکایا، اگرچه فضای قانونی برای فعالان رمزارز اهمیت بالای دارد، اما تنها عاملی نیست که مورد بررسی قرار می‌گیرد. از عوامل مهم دیگر می‌توان به فضای سرمایه‌گذاری مساعد، سهولت انجام تجارت و مالیات کم اشاره کرد.
رنگ طلایی بلیت سفر به خلیجفارس از دید هیچ کارآفرینی پنهان نیست؛ ابوظبی در حال جذب سرمایه‌داران ارز دیجیتال و نخبگان مالی نظام فعلی است. چانگ پنگ ژائو، ثروتمندترین مرد کریپتو، مدیرعامل سابق بایننس، درمیان ده‌‌‌‌‌ها نفر از افراد شاخصی قرار دارد که در حال راه‌اندازی پروژه‌های جدید خود؛ ابزار ویژه مالی (SPV) در ابوظبی است.
ابزار مالی ویژه که نهاد با هدف ویژه (SPE) نیز نامیده می‌شود، نوعی شرکت فرعی است که یک شرکت مادر برای جداسازی ریسک مالی خود ایجاد می‌کند. وضعیت حقوقی این شرکت‌ها به‌عنوان یک شرکت مجزا باعث می‌شود که حتی در صورت ورشکستگی شرکت مادر، تعهدات آن ایمن باقی‌بمانند. به‌‌‌‌‌همین دلیل، گاهی اوقات ابزار مالی ویژه، یک نهاد با وضعیت ورشکستگی مجزا نیز نامیده می‌شود. همان‌طور که در سال۲۰۰۱ در رسوایی انرون مشاهده شد، اگر از راه‌‌‌‌‌های گریز حسابداری سوءاستفاده شود، این ابزارهای مالی ویژه ممکن است به روش مالی مخربی برای پنهان‌کردن بدهی شرکت تبدیل شوند.
در مقایسه با ۴۶مورد SPV در سال۲۰۱۶، اکنون بیش از ۵هزار شرکت ابزار ویژه مالی (SPV) در ADGM وجود دارد که از جمله آنها می‌توان به شرکت‌های مرتبط با خانواده آدانی هند، ری دالیو میلیاردر صندوق سرمایه‌گذاری و ولادیمیر لیسین، غول صنعت فولاد روسی اشاره کرد. دنیای کریپتو اکنون بیش از هر زمان دیگری به جذب پول نیاز دارد و به‌دنبال سرمایه‌گذارانی است نگرانی بابت نوسانات یا رسوایی‌‌‌‌‌ها ندارند.
در زمانه‌‌‌‌‌ای که بازارها تشنه پول نقد هستند، شرکت‌ها و بانک‌ها از سراسر جهان تیم‌های تخصصی خود را به شهرهایی مانند ریاض و ابوظبی می‌‌‌‌‌فرستند تا ایده‌های سرمایه‌گذاری را ارائه کنند. در سطوح جنون‌‌‌‌‌آمیز بالای فعالیت، برخی از مدیران ممکن است روزها در انتظار برای دیدار با مقامات باشند. مذاکرات تنها آغاز شگفتی‌‌‌‌‌هاست، وقتی نمایندگان شرکت‌ها به قسمت ارائه طرح می‌رسند، با دنیای پیچیده‌‌‌‌‌ای روبه‌رو می‌شوند. اتاق‌هایی که بزرگ‌ترین تصمیم‌ها اغلب مستلزم اشاره شیوخ حاکم است و مرز بین سرمایه‌گذاری و سیاست مشخص نیست.
هجمه ثروت تازه بنیان، صندوق‌های سرمایه خلیجفارس را در راه استراتژیک‌‌‌‌‌تر‌شدن جسورتر کرده‌است. بلومبرگ در گزارش خود به این نکته اشاره دارد که به گفته مشاوران و مدیرانی که در حال همکاری با این کشورها هستند، اکنون به سختی می‌توان سرمایه‌گذاران خاورمیانه‌‌‌‌‌ای را متقاعد کرد. در حال‌حاضر به‌سرعت طرح‌هایی که با اهداف آنها برای ملت‌‌‌‌‌سازی یا بازده موردنظر همخوانی ندارد، رد می‌شوند.
در سال‌های گذشته، سرمایه‌گذاران حوزه خلیجفارس با خرید دارایی‌هایی مانند باشگاه فوتبال منچستر سیتی، املاک منهتن و مرکز خرید هارودز لندن، به شهرت جهانی دست‌یافتند. اکنون متخصصان بازار می‌گویند؛ آنها قصد دارند در بازی سرمایه‌گذاری تاکتیک متفاوتی را در پیش گیرند و از ثروت خود برای ایفای نقش بزرگ‌‌‌‌‌تری در صحنه جهانی، تنوع‌بخشیدن به اقتصاد و کسب نفوذ ژئوپلیتیکی استفاده کنند. ابوظبی و دبی نقش رهبری در جذب فعالان صنعت دارایی دیجیتال به حوزه‌های قضایی خود را بر عهده گرفته‌‌‌‌‌اند. ابوظبی و دبی هرکدام چارچوب‌های نظارتی جامعی را برای تنظیم دارایی‌های دیجیتال ابداع کردهاند که به بسیاری از مشکلات و رویکردهای مشابه سایر حوزه‌های قضایی رسیدگی می‌کند و مهم‌تر از همه، شامل تعریف موضوع مقررات در مورد دارایی‌های دیجیتال است.
امارات‌متحده‌عربی از هفت امارت تشکیل شده‌است که هر امارت (هر ایالت) این اختیار را دارد تا به وضع قوانین جدید بپردازد و قانون‌گذاری در صلاحیت انحصاری دولت فدرال امارات‌متحده‌عربی (مانند امور‌خارجه، دفاع و امنیت) نیست. هر امارت خود به تنهایی مسوول تنظیم قوانین مربوط به دارایی‌های دیجیتال است. وضعیتی که به تقویت رقابت درون دولتی را از طریق مقررات تجاری و سرمایه‌گذاری از طریق مشوق‌‌‌‌‌ها، از جمله معافیت‌های مالیاتی و مناطق آزاد اقتصادی تعیین‌‌‌‌‌شده می‌پردازد.
به‌عنوان مثال، بازار جهانی ابوظبی(ADGM) راهنمای روشنی در طبقه‌‌‌‌‌بندی و ماهیت متفاوت دارایی‌های دیجیتال مختلف ارائه کرده است که به‌وضوح بین «دارایی‌های‌مجازی» مانند اتریوم و بیت‌‌‌‌‌کوین، «اوراق‌بهادار دیجیتال» و سایر توکن‌‌‌‌‌هایی که انواع مختلفی از ابزارها و کارکردهای مختلف را ارائه می‌کنند، تمایز قائل شده‌است. سازمان تنظیم مقررات دارایی‌های‌مجازی دبی (VARA) نیز همچون ابوظبی دارایی‌های دیجیتال را با ویژگی‌های خاصی و به‌صورت مجزا تعریف کرده‌است، اگرچه دبی طبقه‌‌‌‌‌بندی گسترده‌‌‌‌‌تری را انتخاب کرده است و «دارایی‌های‌مجازی» را به‌عنوان «هرگونه نمایه دیجیتالی ارزشمند که ممکن است به‌صورت دیجیتالی مبادله شود، انتقال یابد یا به‌عنوان ابزار مبادله یا پرداخت استفاده شود» تعریف می‌کند.
سیستم‌های آسان‌‌‌‌‌گیر ADGM و VARA برای ثبت‌‌‌‌‌نام و صدور مجوز بسیار بهتر از پیروی از دستورالعمل‌های متفاوت و گاه متناقض کمیسیون بورس و اوراق‌بهادار آمریکا درباره امکان فعالیت قانونی است که در مقابل، کاملا غیرقابل نفوذ است. دارایی‌های دیجیتال در حال تجربه شرایط بحرانی مداوم است؛ وضعیتی که در آن روزها از پی سال‌ها می‌‌‌‌‌گذرند و به سبب ماهیت هنجارشکنانه خود، هنجار تلقی می‌شود. چنین صنعتی سزاوار مقررات پویا است و به‌نظر می‌رسد امارات در راه دستیابی به چنین هدفی است.
