در بیشتر شاخص‌ها، کشورهای آفریقا و جنوب آسیا بدترین وضعیت و اروپا و آمریکای شمالی بهترین وضعیت را دارند. شاخص توسعه انسانی بر حسب عددی بین صفر تا یک بیان می‌شود که صفر بدترین وضعیت و یک بهترین وضعیت است.  بانک جهانی در این گزارش، کشورها را با توجه به شاخص توسعه انسانی در ۶ دسته طبقه‌بندی کرده است. اولین دسته «کشورهای با توسعه انسانی بسیار بالا» هستند، کشورهای سنگاپور، هنگ‌کنگ، ژاپن، کره‌جنوبی، کانادا، فنلاند و سوئد به ترتیب اولین‌های این دسته هستند. در دسته «کشورهای با توسعه انسانی بالا»، کشورهای: هلند، انگلیس، نروژ، استرالیا، سوئیس، آلمان و آمریکا به ترتیب آمده‌اند. سومین دسته «کشورهای با توسعه انسانی متوسط رو به بالا» هستند؛ به ترتیب کشورهایی مانند: روسیه، امارات، ترکیه، تایلند و قرقیزستان در این گروه جای دارند. ایران در دسته چهارم کشورها یعنی «کشورهای با توسعه انسانی متوسط رو به پایین» قرار دارد. در این دسته کشورهای: ایران، ارمنستان، گرجستان، آذربایجان، عربستان و اندونزی، به ترتیب اعلام شدند. پنجمین دسته مربوط به «کشورهای با توسعه انسانی پایین» است؛ کشورهای: مصر، هند، آفریقای‌جنوبی، عراق و پاکستان در این دسته هستند. در آخر، کشورهایی مانند اتیوپی، ساحل عاج، سودان، چاد و آفریقای مرکزی در گروه «کشورهای با توسعه انسانی بسیار پایین» قرار گرفته اند. ضمنا شاخص توسعه انسانی میزان سرمایه‌ای که یک کودک تا ۱۸ سالگی به‌دست خواهد آورد را اندازه می‌گیرد که از اجزای مهم‌ترین شاخص می‌توان به ریسک آموزشی، ریسک سلامتی، بازدهی اقتصادی نظام آموزش و درمان اشاره کرد.