صندوق بین‌المللی پول: کرونا چگونه افراد فقیر را فقیرتر می‌کند؟
در ماه ژانویه، صندوق بین‌الملی پول(IMF) پیش‌بینی می‌کرد که درآمد جهانی ۳ درصد رشد کند. حالا اما پیش‌بینی می‌شود که ۳ درصد سقوط داشته باشد؛ وضعیتی بسیار بدتر از بحران مالی جهانی سال ۲۰۰۹-۲۰۰۸. در تفسیر این آمار می‌نویسد: «IMF در پس این اعداد شوم و ترسناک، یک احتمال ترسناک‌تر وجود دارد؛ اگر پاندمی‌های گذشته را معیار قرار دهیم، عوارض و هزینه این اوضاع برای افراد فقیر و آسیب‌پذیر جامعه به مراتب بدتر از همه خواهد بود. در واقع، یک نظرسنجی از اقتصاددانان نشان می‌دهد عالم‌گیری ویروس کرونا، وضعیت نابرابری را بدتر خواهد کرد و بیشترین تاثیر آن روی کارگرانی با مهارت کم خواهد بود. ما دریافته‌ایم که تمام پاندمی‌های بزرگ قرن اخیر، نابرابری درآمدی را افزایش داده و به اشتغال کسانی که تحصیلات ابتدایی دارند، بیشتر از همه آسیب زده‌اند.» صندوق بین‌المللی پول مطالعه خود را با تمرکز روی پنج همه‌گیری بزرگ -«سارس ۲۰۰۳»، «H۱N۱ ۲۰۰۹»، «مرس ۲۰۱۲»، «ابولا ۲۰۱۴» و «زیکا ۲۰۱۶»- انجام داده و وضعیت ناشی از هر کدام را در پنج سال پس از فراگیری بیماری، بررسی کرده است. به‌طور میانگین ضریب جینی که نشان‌دهنده وضعیت نابرابری در جوامع است، پس از این وقایع افزایش چشمگیری داشته است. IMF، ضریب جینی را بر اساس درآمد خالص افراد پس از پرداخت مالیات بررسی می‌کند. نتایج مطالعه آن، نشان می‌دهد بر خلاف تلاش دولت‌ها برای توزیع مجدد درآمد از سمت ثروتمندان به سمت فقرا، نابرابری به‌عنوان یکی از تبعات پاندمی‌ها، گسترش پیدا می‌کند. در هر دوره از همه‌گیری بیماری، ضریب جینی نزدیک به ۵/ ۱ درصد بالا می‌رود. با توجه به اینکه ضریب جینی با سرعت آهسته‌ای در طی زمان حرکت می‌کند، این عدد نشان‌دهنده تاثیر بزرگی بر وضعیت نابرابری است. آثار بلندمدت پاندمی‌ها، روی وضعیت بیکاری و شوک درآمدی خود را نشان می‌دهد. حالا بررسی‌های صندوق بین‌الملی پول نشان می‌دهد سطح تحصیلی افراد با اثرپذیری شغل آنها در پاندمی‌ها، همبستگی دارد. به‌عبارتی دیگر اثر همه‌گیری بیماری‌ها روی افراد در سطوح تحصیلی مختلف که یکی از شاخص‌های سطح مهارت است، متفاوت است.
