سیاست‌پولی مهم‌ترین عامل تغییر رویه بازار جهانی ارز است
عقبگرد پاییزی دلار در بازار جهانی
پایان قدرت حامیان دلار
دلایل رشد شاخص دلار در تابستان سال جاری و وضعیت کنونی آنها بخشی از نزول این ارز را توجیه می‌کند. سکانس صعودی دلار در فصل گذشته به‌واسطه چشم‌انداز مثبت اقتصاد آمریکا، وضعیت اشتغال کامل (نرخ بیکاری پایین‌تر از ۵/ ۴ درصد) در بازار کار، تورم بالاتر از نرخ هدف ۲ درصدی، رشد بازدهی اوراق خزانه‌داری و رویکرد انقباضی فدرال رزرو که در آستانه ثبت یک نوبت افزایش نرخ بهره در نشست امشب (به وقت واشنگتن) قرار دارد، رخ داد. برخی از این فاکتورهااز جمله رشد بازدهی اوراق قرضه متوقف شده‌اند؛ اما برخی از آنها به‌ویژه رویکرد انقباضی کمیته بازار آزاد آمریکا همچنان فعال هستند. بخشی از سکانس نزولی دلار در فصل پاییز به توقف حمایت این فاکتورها وابسته بود، درحالی‌که دلایل دیگری به‌طور مستقیم در افت ارزش دلار نسبت به رقبایش نقش مهمی بازی می‌کنند.
چهار عامل عقب‌نشینی دلار
چهار مولفه با اثرگذاری مستقیم در سکانس پاییزی شاخص دلار از اهمیت ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاران برخوردار هستند. اولین عامل اثربخش به چشم‌انداز سیاست پولی آمریکا اختصاص دارد. بخش زیادی از تاثیر رشد نرخ بهره هدف فدرال رزرو در سال ۲۰۱۸ میلادی در بازارهای جهانی پیش‌خور شده است؛ اما آنچه اهمیت نشست سیاست‌گذاران پولی را حفظ می‌کند، سیگنال اعضای کمیته بازار آزاد آمریکا در رابطه با مقیاس انقباض مورد نظر برای سال آینده میلادی است. از آنجا که رد اختلاف‌نظر سیاست‌گذاران فدرال رزرو در خصوص برنامه پولی برای سال ۲۰۱۹ میلادی وجود دارد، اطمینان لازم در میان سرمایه‌گذاران به‌چشم نمی‌خورد. از همین رو انتظار برای مخابره سیگنال از سوی «جی پاول»، رئیس فدرال رزرو منجر به کاهش ریسک‌پذیری و در نتیجه توقف روند صعودی شاخص دلار شده است. دومین مولفه به رویکرد انقباض پولی در کشورهای دیگر همزمان با ایالات‌متحده مربوط می‌شود. نروژ، کانادا، سوئد، انگلستان و شماری از بازارهای نوظهور در حال برنامه‌ریزی برای اعمال انقباض پولی هستند. رشد نرخ بهره در آمریکا زمانی‌که کشورهای بیشتری سیاست مشابهی را اتخاذ کرده‌اند، تاثیر افزایشی کمتری برای شاخص دلار خواهد داشت. حتی برخی از کارشناسان و بانکداران اروپایی از پایان حمایت این مولفه از دلار خبر می‌دهند. سومین عامل، تاثیر سیاست‌های مقابله با نوسانات ارزی در کشورهایی است که در ماه‌های اخیر شاهد تضعیف ارز ملی‌شان در برابر دلار بوده‌اند. ترکیه، روسیه، فیلیپین، اندونزی و آفریقای جنوبی مشغول ترمیم سیاست‌های پولی‌مالی خود برای پیشگیری از نوسانات بیشتر و حتی تقویت ارز ملی خود هستند. به این ترتیب، تلاش‌ها برای اجتناب از تقویت دلار در بازارهای نوظهور تاثیر خود را با کاهش قدرت رشد دلار آغاز کرده است. چهارمین فاکتور به موقعیت معامله‌گران دلاری در بازارهای جهانی مربوط می‌شود. تفاضل موقعیت‌های معاملاتی (Net of Long and Short Positions) از رشد خوشبینی‌ها نسبت به دلار حکایت دارد که درگیر پروسه تعدیل موقعیت‌ها خواهد شد. تعدیل نشانگر تغییر تدریجی رویکرد معامله‌گران نسبت به آتیه دلار است.
ارسال نظر