در سایه عدمکفایت بیمه پایه در پوشش هزینههای درمانی، برخورداری از بیمه تکمیلی اهمیتی دوچندان یافته است. با این حال، اختلاف گاه و بیگاه تامیناجتماعی با شرکت تامینکننده پوشش تکمیلی بازنشستگان باعث شده است رفاه و سلامت این جمعیت چندمیلیون نفری تحتالشعاع قرار بگیرد و آنها را نگران کند.
این روزها کمتر کسی است که از شرایط نامطلوب اقتصادی گلهمند نباشد. کافی است یک روز در شهر به گردش درآییم. مواجهه با هر صاحب کسبوکاری همراه با ابراز ناراحتی از شرایط رکودی پیشآمده بهویژه پس از حمله اسرائیل به ایران است. با هر دوست، آشنا، متخصص، استاد دانشگاه، کارمند، کارگری که صحبت میکنی، بحث…
عادت کردهایم آلودگی هوای تهران را فصلی ببینیم؛ مثل سرما که میآید و میرود. پاییز که میرسد، شاخصها بالا میروند، هشدارها تکرار میشوند، مدارس و ادارات نیمهتعطیل میشوند و بعد، با اولین باد یا باران، مساله موقتا از صدر اخبار کنار میرود. اما آنچه هر سال تکرار میشود، یک «حادثه طبیعی» نیست؛ نشانه یک اختلال عمیق در شیوه تصمیمگیری، برنامهریزی شهری و سیاستگذاری عمومی است.
هر ساله با آغاز پاییز و زمستان و وقوع وارونگی دما، آلودگی هوا در تهران به صدر اخبار بازمیگردد. شهروندان بارها تجربه کردهاند که در روزهای سرد، آسمان خاکستری و نفسگیر میشود و هشدارهای سلامت عمومی افزایش مییابد.
موضوع آلودگی هوا و نقش خودروهای سواری در آن از جمله مسائلی است که هم در مقیاس ملی و هم در سطح بینالمللی از اهمیت زیادی برخوردار است. کلانشهر تهران نیز به دلایل مختلفی از جمله تراکم بالای منابع آلاینده، شرایط پیچیده جغرافیایی و افزایش مصرف سوخت فسیلی با سطوح بالای آلودگی هوا مواجه است. بر اساس آنچه تا امروز (۱۴۰۴.۹.۱۴) گزارش شده است شاخص آلودگی هوای تهران، ۱۳۴ است و هوای تهران در بازه هوای ناسالم قرار دارد.
پاییز که از راه میرسد، تهران زیر بار آلودگی خم میشود. مدارس و ادارات بهاجبار به سوی دورکاری میروند، ماسکها دوباره بر چهرهها مینشینند و گوشهایمان به جملهای آشنا عادت کردهاند: «کیفیت هوا برای گروههای حساس، خطرناک است.»