اکونومیست: آیا انتخابات عمومی بریتانیا تاثیر بزرگی بر بازارهای سهام دارد؟ پاسخ مثبت است، اما گاهی. این امر بیشتر به این بستگی دارد که نتایج انتخابات تا چه میزان با انتظارها همسو بوده‌است. واضح‌ترین مورد، انتخابات سال ۱۹۹۲ است، وقتی که نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند محافظه‌کاران برای پیروزی دوباره کار سختی پیش رو خواهند داشت، اما با پیروزی عجیب جان میجر قیمت‌ها در بازار سهام رو به افزایش گذاشتند. در سال ۱۹۹۷، انتخاب تونی بلر به عنوان نخست وزیر بریتانیا مشخص بود، اما اتفاق عجیب در روز بعد افتاد که مسوولیت سیاست پولی به «بانک انگلستان» واگذار شد و حزب کارگر به این طریق توانست اعتماد سرمایه گذاران را جلب کند. در سال ۱۹۸۷ و ۲۰۰۵، نتیجه انتخابات تقریبا مشخص بود و از این رو قیمت‌ سهام در بازارها تاثیر چندانی نپذیرفت.

البته در برخی مواقع، انتخابات به هیچ وجه مهم‌ترین موضوع در انتخابات نبوده است. وقتی رای‌گیری سال ۲۰۱۰ در میانه نخستین مراحل بحران بدهی یونان انجام شد، بازارهای سهام در گرداگرد جهان در حال سقوط بودند. نشانه‌هایی مبنی‌بر اینکه بریتانیا به سوی تشکیل پارلمان معلق می‌رود، ممکن است مهم‌ترین عامل نبوده باشد. در واقع رویدادهای بزرگ بازار در سال ۱۹۸۷ (سقوط دوشنبه سیاه که به افت ۲۳ درصدی وال استریت منجر شد)، سال ۱۹۹۲ (خروج استرلینگ از «سازوکار نرخ برابری») و سال ۲۰۰۱ (حملات یازده سپتامبر) همه بعد از انتخابات رخ دادند. این امر ممکن است برای انتخابات اخیر نیز درست باشد. حدود ۷۷ درصد از رشد شرکت‌های فوتسی ۱۰۰ خارج از بریتانیا نشات می‌گیرد؛ بنابراین اقتصاد این کشور دلیل اصلی پشت موفقیت یا شکست فوتسی نیست. ارزش پوند استرلینگ بیشتر از فوتسی ۱۰۰ می‌تواند نشا‌ن‌دهنده وضعیت اقتصاد باشد و تمرکز بازار حالا ممکن است به سوی پول بریتانیا برود.

استرلینگ نمایشگر بهتری است