اهمیت شیفت به ارزهای ملی دیجیتال

احمدرضا احمدی/دانشجوی دکترای مالی دانشگاه علامه طباطبایی در دنیای امروز که تکنولوژی به‌سرعت در حال پیشرفت است، بانک‌های مرکزی در بسیاری از کشورها به سمت ایجاد و راه‌اندازی ارزهای ملی دیجیتال (CBDC) حرکت کردند. این تغییر نه‌تنها به عنوان یک پاسخ به چالش‌های اقتصادی و مالی موجود، بلکه به عنوان یک فرصت برای بهبود نظام مالی و اقتصادی کشورها تلقی می‌شود. یکی از دلایل اصلی این شیفت، نیاز به افزایش کارآیی سیستم‌های پرداخت است. با استفاده از CBDC، انتقال پول می‌تواند سریع‌تر، ارزان‌تر و ایمن‌تر انجام شود، که این امر به‌ویژه در زمان بحران‌های اقتصادی یا شیوع پاندمی‌هایی همچون کووید-۱۹ اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. همچنین، CBDC می‌تواند به کاهش هزینه‌های نقدی و افزایش شفافیت مالی کمک کند، زیرا تراکنش‌های دیجیتال به‌راحتی قابل‌پیگیری و نظارت هستند.

از سوی دگر، CBDC می‌تواند به‌عنوان یک ابزار موثر در مقابله با خطرات ناشی از ارزهای دیجیتال غیررسمی عمل کند. نکته اساسی دیگری که باید مدنظر قرار گیرد، اثر CBDC بر سیاست‌های پولی است. با وجود CBDC، بانک‌های مرکزی قادر خواهند بود ابزارهای جدیدی برای مدیریت عرضه پول و نرخ بهره ایجاد کنند. این امر می‌تواند به افزایش اثربخشی سیاست‌های پولی و کنترل تورم کمک کند. همچنین CBDC می‌تواند زمینه‌ساز نوآوری‌های جدید در زمینه خدمات مالی باشد، چرا که امکان ایجاد برنامه‌ها و خدمات جدید بر اساس فناوری بلاکچین و دیگر فناوری‌های نوین را فراهم می‌آورد. در نهایت، شیفت به ارزهای ملی دیجیتال نه‌تنها یک تحول تکنولوژیک است، بلکه یک تغییر اساسی در نحوه تفکر درباره پول و نظام مالی جهانی است. با توجه به روند رو به رشد دیجیتالی شدن اقتصادها و جوامع، بانک‌های مرکزی باید با دقت و سرعت بیشتری به این تغییرات پاسخ دهند تا بتوانند از فرصت‌ها بهره‌برداری کرده و چالش‌ها را مدیریت کنند. بنابراین، اهمیت این شیفت تنها محدود به جنبه‌های اقتصادی نیست، بلکه به ابعاد اجتماعی و سیاسی نیز گسترش می‌یابد و می‌تواند آینده‌ای روشن‌تر برای نظام مالی جهانی رقم بزند.