پرسش امروز
چرا رشد اقتصادی ما گره‌گشا نیست؟
روایت غالب درباره رشد اقتصاد ایران در سال‌های اخیر، روندی صعودی و مثبت بوده که در ۱۵فصل پیاپی تکرار شده و وضعیتی مناسب را به سیاستگذاران مخابره کرده است. در پرونده قبلی «باشگاه اقتصاددانان» پیرامون رشد اقتصادی بهار ۱۴۰۳ گفتیم که داده‌‌‌های بازار کار، شفاف‌شدن درآمدهای بنگاه‌‌‌ها به دلیل ایجاد سامانه‌‌‌های مالیاتی در کنار جهش بخش نفت می‌‌‌توانند به ما در تبیین اثر رفاهی اندک رشد اقتصادی کشور کمک کنند. در عین حال تحلیلگران تاکید داشتند که نوسانات سیاسی سال‌های اخیر یکی از زمینه‌‌‌های مهم کاهش اثر رفاهی رشد بر خانوارهای ایرانی به شمار می‌رود.
در پرونده امروز نیز دو تحلیلگر و اقتصاددانان از خلال بررسی شواهد تاریخی و آماری سعی کرده‌‌‌اند به این پرسش پاسخ دهند که چرا موتور رشد اقتصاد ایران وقتی تند حرکت می‌کند، جامعه را دلگرم نمی‌‌‌کند؟ به نظر می‌رسد فارغ از نتیجه هردو تحلیل باید به سیاستگذار توصیه کرد ضمن تلاش برای تداوم رشد اقتصادی مثبت فصلی و سالانه در کشور، تمرکز خود را روی تقویت کیفیت رشد قرار داده و از مسیر کاهش فشار تحریم و حذف سیاست‌‌‌های غلط، راه را برای افزایش کمی و کیفی رشد اقتصادی کشور فراهم سازد. البته برای حفظ سطح رشد اقتصادی در سطوح بالاتر از ۴درصد کشور نیازمند برداشتن گام‌های بزرگ‌تری است که چه در اسناد برنامه و چه در تحلیل اقتصاددانان به ضرورت‌‌‌های آن برای احیای رفاه ملی و حل ناترازی‌‌‌های اقتصادی اشاره شده است.
