سهم ۲۹ درصدی مثلث غول‌‌‌های بازیساز
سه بازیگر بزرگ در صنعت بازیهای ویدئویی نینتندو، مایکروسافت و سونی هستند. این سه شرکت سازنده‌‌‌های بزرگ سخت‌‌‌افزار بازیهای ویدئویی هستند و در حال حاضر بر بازار بازیهای کنسولی تسلط دارند. بازیهای بزرگ که به نام «AAA games» شناخته می‌‌‌شوند، احتیاج به سخت‌‌‌افزارهای گران‌‌‌بها دارند و جالب این است که این سه شرکت، از این مزیت زیرساختی برخوردار هستند. با توجه به این مزیت زیرساختی، این سه شرکت هر سال میلیاردها دلار از بازیهای ویدئویی به دست می‌‌‌آورند. بر اساس جدیدترین داده‌‌‌ها، شرکت‌های بزرگ ۲۹درصد از کل درآمد صنعت بازی را به خود اختصاص داده‌‌‌اند و سونی بیشترین سهم بازار را در میان شرکت‌های برتر دارد. موفقیت در صنعت بازی فقط به دارندگان پلتفرم محدود نمی‌شود.
غول دیجیتال چینی تنسنت به دلیل موفقیت در بازیهای موبایل و آنلاین، از نظر درآمد بازی نیز در میان شرکت‌های برتر قرار دارد. درآمد بازیهای موبایلی حتی محدود به انتشار بازیهای موبایلی نمی‌شود. اپل و گوگل به‌‌‌رغم اینکه شرکت‌های بازی سنتی نیستند، درآمد زیادی از برنامه‌‌‌های بازی کسب می‌کنند و این‌گونه کاهش درآمد خود را جبران می‌کنند. توسعه‌‌‌دهندگان بازیهای ویدئویی و ناشران طرف ثالث نیز بسیار ارزشمند هستند. در اوایل سال ۲۰۲۳، اکتیویژن بلیزارد بزرگ‌ترین شرکت بازیساز ارزشش به ۶۷ میلیارد دلار رسید. (شهرت این شرکت به دلیل ساخت Call of Duty بوده است.) دیگر شرکت‌های پیشرو در صنعت بازی عبارتند از: الکترونیک آرتس مستقر در ایالات متحده، تیک-تو اینتراکتیو و روبولکس کورپوریشن و همچنین غول‌‌‌های بازی اروپایی یوبی‌‌‌سافت و امبریسر گروپ.
علاوه بر این، آسیا و اقیانوسیه خانه برخی از شناخته‌‌‌شده‌‌‌ترین و معروف‌‌‌ترین شرکت‌های بازیساز مانند باندی نامکو (Bandai Namco) ، کپ‌‌‌کام (Capcom)، اسکوئر انیکس، (Square Enix)، ان‌‌‌سی سافت (NCSoft)، نت‌‌‌ایز(NetEase) و نکسون (Nexon) است. بازیهای منتشرشده از بزرگ‌ترین نام‌‌‌های بازی، معمولا میلیون‌‌‌ها نسخه می‌‌‌فروشند و بر نمودارهای پایان سال در سراسر جهان تسلط پیدا می‌کنند. با وجود تفاوت قابل‌توجه در مقایسه بین ۳ بزرگ و سایر شرکت‌های بازیساز، بسیاری از پرفروش‌‌‌ترین بازی‌‌‌ها در سراسر جهان توسط شرکت‌های بازی‌‌‌ای خلق می‌‌‌شوند که مالک پلتفرم خاصی نیستند، مانند بازی Call of Duty و بازی جذاب فیفا. سازندگان سخت‌‌‌افزار نینتندو، مایکروسافت و سونی نسبت به سایر شرکت‌های بازی برتری قابل‌توجهی دارند، زیرا پلتفرم‌‌‌های اصلی بازی کنسول را در اختیار دارند و آنها را اداره می‌کنند.
«نینتندو سوییچ» یکی از پرفروش‌‌‌ترین کنسول‌‌‌های بازی در تمام دوران است و پس از آن کنسول‌‌‌های نسل فعلی سونی پلی‌‌‌استیشن ۵ و ایکس‌‌‌باکس، سری «X/s» مایکروسافت قرار دارند که بهشدت در حال رقابت با یکدیگر هستند. تا به امروز، پلی استیشن ۵ تقریبا ۳۸ میلیون دستگاه فروخته است، در حالی که فروش کنسول ایکس‌‌‌باکس، سری «X/s» نزدیک به ۲۲ میلیون نسخه است. تمامی این کنسول‌‌‌های بازی دارای گرافیک چشمگیر و بازیهای اصلی هستند. به همین منظور انحصار پلتفرم، یکی از میدان‌‌‌های اصلی نبرد برای جذب بازیکنان به یک محیط بازی است. از ۲۰۰ بازی ویدئویی جدید آینده که از اواخر سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ مورد انتظار بود، ۱۱۵بازی برای پلی استیشن ۵ برنامه‌ریزی شده بود و ۱۱۳ بازی دیگر قرار بود برای کنسول ایکس‌‌‌باکس، سری «X/s» منتشر شود.
از نظر انحصاری پلتفرم، پیش‌بینی شده بود ۲۲ بازی فقط برای پلی‌‌‌استیشن باشند و ۲۶ عنوان برنامه‌‌‌ریزی‌‌‌شده تنها روی ایکس‌‌‌باکس منتشر شوند. در سال ۲۰۲۴، سونی ممکن است با سهم قابل‌توجهی از درآمدهای محتوای بازی، پیشتاز باشد و مایکروسافت را جا بگذارد، اما سازنده ایکس‌‌‌باکس در تلاش است با گسترش تهاجمی مجموعه بازیهای خود از طریق خریدهای استراتژیک، با این مشکل مقابله کند. یکی از این استراتژی‌‌‌ها، خرید پرسروصدای ۶۹میلیارد دلاری اکتیویژن بلیزارد بود که مایکروسافت را دوباره وارد رقابت پر‌هیجان با سونی کرد. معامله اکتیویژن بلیزارد نشانه‌‌‌ای مهم از اهمیت بازار بزرگ بازی است.
صنعت بازی در حال حاضر بهشدت ادغام شده است، و شرکت‌ها احتمالا در سال‌جاری نیز این روند را ادامه دهند. بسیاری از این ادغام‌‌‌ها، همه در راستای گسترش اکوسیستم‌های بازی هستند. گام مایکروسافت برای خرید اکتیویژن بلیزارد یک حرکت مستقیم برای تقویت مجموعه بازیهای خود است که اغلب به عنوان «ضعیف» از آنها یاد می‌شود. به نظر می‌رسد در سال‌جاری هم باید منتظر بود که برخی از شرکت‌ها از چنین الگویی پیروی کنند و برای پربار کردن بازیهای خود دست به خرید یا ادغام خود با یک شرکت دیگر بزنند.
