انتخابات ریاستجمهوری و آینده اصلاحات اقتصادی
محبوبیت «جوکو» امروز نزد افکار عمومی به لطف هوش و ذکاوت اردوگاه حامیان سیاسی او در کشور که بزرگترین میزان کاربران تیکتاک را دارد، حدود ۸۰درصد است. تولید ناخالص داخلی اندونزی تحت رهبری «جوکو»، حدود ۴۳درصد افزایش یافته و اقتصاد اندونزی در میان کشورهای دارای سریعترین رشد اقتصادی در جهان جای گرفته است. «جوکو» در راستای بهبود وسیع شرایط زیرساختی کشور پروژه بحثبرانگیز ایجاد پایتخت جدید بهجای جاکارتا را کلید زد. اندونزی همچنین در بحبوحه تنشهای فزاینده بین ایالاتمتحده و چین با هدف تثبیت جایگاه کلیدی خود بهعنوان یک قدرت میانی غیرمتعهد، بارها میزبان نشستهای سران کشورهای اتحادیه جنوب شرق آسیا بوده است. صرفنظر از موقعیت کلیدی جغرافیایی این کشور در تنگه مالاکا، پکن به ذخایر حیاتی معدنی اندونزی نگاه ویژهای دارد. «جوکو» همچنین به شخصیتی برجسته در حوزه مسائل آبوهوایی بدل شده است؛ هرچند فعالان زیستمحیطی انتقادات بسیاری به سیاستهای اقلیمی دولت وی، از جمله تخریب جنگلها مطرح کردهاند.
در همین حال سیاستهای او در حوزههای دیگر نیز بدون حاشیه و جنجال نبوده است و نهادهای مختلف حقوق بشری و دموکراتیک در خصوص برخی محدودیتهای آزادی بیان، فساد دولت و تضعیف قانون و نقش نهادهای قانونی و نظامی ابراز نگرانی کردهاند. «جوکو» که ۶۲سال دارد، تاکنون دو دوره ریاستجمهوری کشور را برعهده داشته است و طبق قانون اساسی نمیتواند برای بار سوم در انتخابات شرکت کند. اما این ممنوعیت مانع آنچه برخی روزنامهنگاران پایهگذاری یک «سلسه یا نظام موروثی» سیاسی و ادامه حضور در پشتصحنه سیاستگذاری کشور خواندهاند، نشده است. اخیرا دادگاه عالی اندونزی شرط قانونی حداقل ۴۰سال سن را برای ورود به رقابتهای انتخاباتی حذف کرد که بر این اساس، فرزند رئیسجمهور کنونی که ۳۶سال دارد میتواند همراه با وزیر دفاع کابینه، «پرابوو سوبیانتو» که در انتخابات ریاستجمهوری پیشین رقابت را به «ویدودو» واگذار کرد، نامزد انتخابات آینده شوند.
«پرابوو» در کنار دو نامزد دیگر ریاستجمهوری، هر سه دارای دیدگاههای نسبتا مشابهی هستند و انتظار میرود ادامهدهنده میراث «جوکو» در حوزه مسائل اقتصادی باشند؛ هرچند تردیدهایی در این زمینه مطرح شده است. قرار است انتخابات ریاستجمهوری اندونزی اواخر بهمنماه آینده برگزار شود. «جوکو» رسما از هیچیک از نامزدهای ریاستجمهوری حمایت نکرده است؛ اما به نظر میرسد او در پشتصحنه از کارزار انتخاباتی فرزندش حمایت میکند؛ شرایطی که به گفته برخی منتقدان بازگشت به دوران الیگارشی در اندونزی را تداعی میکند و نشان میدهد «جوکو» قصد دارد حتی بعد از ترک کاخ ریاستجمهوری همچنان در امور کشور نقشآفرینی کند.