سپس به مطالعه موردی امارات پرداخته بودم و نشان دادم که چگونه حاکمان امارات با درک مناسب از تحولات جهان، به‌جای سرشاخ شدن با این یا آن قدرت، به تعامل با جهان پرداختند. در هر حال، کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس همچنان در حال رکوردشکنی هستند. روزگاری اگر کسانی اعراب را مورد تمسخر قرار می‌دادند و آنها را «بیابانی» یا «بدوی» و... می‌نامیدند، به مدد درایت حکمرانان عرب، این کشورهای بیابانی پله‌های ترقی، توسعه و رفاه را به‌سرعت می‌پیمایند؛ از کاشت برنج در بیابان‌های امارات گرفته تا تولید آب شیرین با فناوری‌های مربوط به جذب رطوبت هوا؛ از نئوم در عربستان گرفته تا کمربند سبز و برگزاری بزرگ‌ترین اکسپوها در این کشور؛ از رقابت در صنعت هوانوردی گرفته تا تبدیل شدن اعراب به بزرگ‌ترین قطب یا «هاب» مالی در غرب آسیا. خلاصه اینکه اعراب ایدئولوژی را در تعاملات خارجی‌شان -اگر نگوییم کنار گذاشته‌اند- بسیار کمرنگ کرده‌اند. آنها اولویت خود را «اقتصاد» و «رفاه» قرار داده‌ و بر همین اساس هم با دنیا وارد تعامل شده‌اند. جدیدترین تحول در روابط میان کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس صدور ویزای یکپارچه یا چیزی است که خودشان به آن «شینگن عربی» نام داده‌اند. در این مجموعه تحلیل‌ها و گزارش‌ها، به نتایج و تاثیرات گسترده «شینگن عربی» برای کشورهای شورای همکاری خلیج‌فارس پرداخته شده است.