در دورانی که «جمهوری» برقرار بود طالبان در کسوت اپوزیسیون همواره سر جنگ داشت و با کار گذاشتن مین‌های کنار جاده‌ای و حملات انتحاری دائمی امنیت را نابود کرده بود. اما از زمانی که طالبان موفق شد دولت دوم خود را تشکیل دهد و آمریکا و نیروهای غربی از این کشور خارج شوند «امنیت» بازگشته است. امروز دیگر خبری از بمب‌های کنار جاده‌ای و حملات انتحاری نیست اما اقتصاد هم هنوز دچار مشکل است. افغانستان دارای ذخایر ۳تریلیون دلاری معادن است و طالبان سخت در تلاش است تا این معادن را از قوه به فعل درآورد. این گروه طی دوسال اخیر تلاش‌هایی در زمینه استخراج معادن داشته اما به دلیل داشتن ابزارآلات ابتدایی و تحریم بودن به دلیل عدم‌واردات مواد انفجاری نتوانسته است آنگونه که باید و شاید به استخراج بپردازد. به این ترتیب، طالبان دست به دامان کشورهای همسایه و غربی‌ها شده تا از این طریق بتواند سرمایه و فناوری موردنیاز برای استخراج را به دست بیاورد و از قِبَل آن بتواند به منابع مالی لازم هم دست یابد. در این پرونده از «باشگاه اقتصاددانان» جنبه‌هایی از این مساله واکاوی شده است.