نفع و زیان آمریکا از نابرابری

موسسه اقتصادی آکسفورد ثروت خصوصی از سال۱۹۸۰ در سراسر جهان به‌شدت افزایش یافته است و پیش‌بینی می‌کنیم که این افزایش تا سال۲۰۵۰ ادامه یابد. روند کنونی حاکی از وضعیتی است که در نهایت احتمالا پیامدهای مهمی برای بازده دارایی‌ها، جریان سرمایه بین‌المللی و نابرابری در پی داشته باشد. پیش‌بینی ما ناشی از نکات مهمی است. از جمله اینکه پیری جمعیت موضوعی است که باید در مطالعات نابرابری و ثروت مورد توجه بیشتری قرار گیرد؛ ضمن اینکه در جریان بررسی‌ها، اقتصاددانان باید به این واقعیت تجربی که خانوارهای سالمند دارای ثروت بیشتری هستند، توجه بیشتری نشان دهند.

شوربختانه در اغلب گزارش‌هایی که اخیرا پیرامون نابرابری و ثروت تهیه شده، دشواری طراحی پژوهش و رسیدن به نتایج روشن موجب شده تا بسیاری از عواملی را که پیش‌بینی و برآورد آنها دشوار است کنار بگذارد. نتایج آخرین گزارش ما اما بر اساس یک روش جدید و پویا است که تعاملات کلیدی بین انباشت ثروت خانوارها، پیری و عرضه دارایی‌ها توسط شرکت‌ها را به خوبی نشان می‌دهد. گزارش عینا نشان می‌دهد تفاوت‌های بین کشوری در انباشت ثروت، جریان‌های سرمایه بین‌المللی را افزایش داده و می‌دهد؛ ضمن اینکه بر عدم تعادل جهانی می‌دمد و آن را نسبت به شرایط موجود تقویت می‌کند؛ ضمن اینکه بازده دارایی‌های بین‌المللی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. ما تصور می‌کنیم که در نتیجه این وضعیت، قدرت دلار آمریکا باید در دهه‌های آینده افزایش یابد؛ زیرا بازار سرمایه ایالات متحده همچنان بخش بزرگی از افزایش ثروت جهانی را جذب می‌کند. افزایش نسبت ثروت به تولید ناخالص داخلی احتمالا به معنای نابرابری بیشتر در داخل کشورها خواهد بود؛ اما این بستگی به این دارد که آیا بازده ثروت همچنان از رشد تولید ناخالص داخلی فراتر خواهد رفت یا خیر؟ ‌در سراسر کشورها، متوجه شدیم که توزیع ثروت سرانه بین ثروتمندترین و فقیرترین کشورها افزایش خواهد یافت که این روندی است که در سال۲۰۵۰ به نقطه بالایی می‌رسد.