از بعد اقتصادی کشورهای اروپایی به سرمایه‌گذاری در بخش انرژی این کشورها تمایل پیدا می‌کنند که می‌تواند بازگشت سرمایه‌گذاری‌های اعراب را تضمین کند. از بعد سیاسی نیز می‌تواند به اعمال نفوذ منجر شود. داستان دوستی امیر قطر و سارکوزی بر کسی پوشیده نیست. دوستی بین این دو بود که منجر به میزبانی جام‌جهانی قطر شد. پول‌های عربی در کشورهای اروپایی همچنین توانست چشم این کشورها را روی مسائل حقوق بشری ببندد. در‌حالی‌که گروه‌های حقوق بشری از تراژدی کارگران مهاجر در ساخت استادیوم‌های جام‌ جهانی قطر سخن می‌گفتند، دولتمردان اروپایی ترجیح دادند به دو سه انتقاد کوچک بسنده و در نهایت از کل مساله عبور کنند. به نظر می‌رسد اروپا هم‌اینک محلی برای تاخت‌و‌تاز شیوخ پول‌دار عرب است. جای تعجب ندارد که باشگاه‌هایی با مالکان اروپایی به‌دنبال سوپرلیگ هستند؛ چرا که از نظر مالی توان رقابت با باشگاه‌هایی با مالکیت اعراب را ندارند و قصد دارند به این طریق شیوخ باشگاه‌دار را در قاره سبز ایزوله کنند؛ اما هنوز نتوانسته‌اند یوفا را مجاب به این امر کنند.