«جلسه خانوادگی فراآتلانتیک» یا «داووس دفاعی»؟
اولین گفت‌‌‌وگوی کنفرانس امنیتی مونیخ در سال ۱۹۶۳ در یکی از پرتنش‌‌‌ترین دوره‌‌‌های جنگ‌سرد برگزار شد. این گردهمایی کوچک ابتدا رهبران آلمان و ناتو را در تلاش برای متحد کردن سیاست امنیتی غرب گرد هم آورد. این اجلاس از سوی بنیان‌گذارانش «جلسه خانوادگی فراآتلانتیک» توصیف شد. این اجلاس طی دهه‌‌‌ها گسترش یافت و جهانی‌‌‌تر شد و کشورهای بیشتری را از شرق و غرب در بر گرفت و اغلب محلی برای ابراز نارضایتی و طرح مسائل فیمابین کشورهاست. وب‌سایت کنفرانس در مورد تاریخچه آن چنین می‌‌‌گوید: «دقیقا مانند امروز، این بحث‌‌‌های درون‌ائتلافی دور از بحث‌‌‌وجدل و البته گاهی بسیار داغ می‌‌‌شد.»
اما دستور کار امسال چه بود؟ جنگ اوکراین بحث غالب بود. ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌‌‌جمهور اوکراین، به‌‌‌صورت ویدئوکنفرانس این مراسم را افتتاح و در آن سخنرانی کرد. در نشست امسال، چند تن از رهبران جهان مانند امانوئل مکرون (رئیس‌‌‌جمهور فرانسه)، اولاف شولتز (صدراعظم آلمان) و ریشی سوناک (نخست‌‌‌وزیر بریتانیا) حضور داشتند. بایدن هم (که در دوران اوباما به‌‌‌عنوان معاون رئیس‌‌‌جمهور و در دوران ترامپ به‌‌‌عنوان شهروند خصوصی در این اجلاس حضور داشت) کامالا هریس، معاون خود را دوسال گذشته (سال‌های ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳) به این کنفرانس فرستاد. کنفرانس امسال (۲۰۲۳) با کنفرانس سال گذشته (۲۰۲۲) یک شباهت داشت: سخنرانی کامالا هریس و بحران اوکراین. کنفرانس سال گذشته درست چند روز قبل از اعزام نیروهای روسیه به اوکراین برگزار شد و کامالا هریس، معاون رئیس‌‌‌جمهور آمریکا، در آن زمان با هشدار نسبت به حمله قریب‌‌‌الوقوع مسکو گفت: «از زمان پایان جنگ سرد، هیچ‌گاه این مجمع در چنین شرایط وخیمی تشکیل نشده است.» امسال نیز کامالا هریس در این کنفرانس سخنرانی و بر تعهد دولت بایدن بر حمایت از اوکراین «تا هر زمانی که لازم باشد» تاکید کرد.
زلنسکی سال گذشته، چند روز قبل از حمله روسیه به اوکراین، شخصا در این اجلاس شرکت کرد و رهبران غربی را به دلیل ناتوانی در جلوگیری از تجاوز روسیه سرزنش کرد و از آنها پرسید: «منتظر چه هستید؟» روسیه سال گذشته نمایندگانی به مجمع اعزام نکرد و امسال نیز دعوت نشد. «کریستف هوسگن»، رئیس کنفرانس، در توییتر نوشت: «ما به آنها [روس‌‌‌ها] بستری برای تبلیغاتشان نمی‌‌‌دهیم.» پرسش‌‌‌ها در گردهمایی امسال عبارت بود از: «آیا اوکراین می‌‌‌تواند حاکمیت خود را بر تمام قلمرو خویش حفظ کند؟» و «آیا مذاکرات صلح امکان‌‌‌پذیر خواهد بود؟»
