به نظر می‌رسد سیاستگذار با در نظر گرفتن هدفی کاملا درست، اما بهره‌‌‌گیری از روشی غیر‌صحیح، عدالت سرمایه‌گذاری را زیر پا گذاشته است؛ به عنوان مثال، رقم ۵میلیون تومان برحسب چه فرمولی استخراج شد؟ آیا این نهاد قادر به شناسایی کد‌‌‌های معاملاتی که اتفاقا با هدف سفته‌‌‌بازی وارد بازار می‌‌‌شدند، نبود؟ اساسا فرابورس از توانایی مسدود کردن کد‌‌‌های متخلف برخوردار است یا خیر؟ اینها سوالاتی هستند که پاسخی برای آنها وجود ندارد. به هر ترتیب شرکت فرابورس ایران به صورت کاملا یک‌طرفه قوانینی را در بازاری اتخاذ کرده است که اتفاقا پیش از ورود هم سرمایه‌گذاران از میزان ریسک بالای بازار پایه اطلاع دارند. آنچه پیداست، سیاستگذاران بخش عمده‌‌‌ای از سرمایه‌گذاران را از ورود به بازار پایه منع کرده‌‌‌اند. در حالی که جهت سایر بورس‌‌‌های جهانی به سمت توسعه زیرساخت‌‌‌ها با بهره‌‌‌مندی از ابزار‌‌‌های پیشرفته معاملاتی است و آنها به طور مشخص در راستای تسهیل سرمایه‌گذاری در بازار سهام گام برمی‌‌‌دارند، اما در داخل کشور مشاهده می‌شود که سیاستگذار با ایجاد دست‌‌‌انداز مانع حضور تمام اقشار سرمایه‌گذار در بازار می‌شود.