شکاف اینترنت

گراهام بروکی/ مدیر ارشد آزمایشگاه تحقیقات پزشکی قانونی دیجیتال اقتدارگرایان سال‌ها در تلاش برای اعمال کنترل بر اکوسیستم‌های فناوری خود بوده‌‌‌اند، اما ممکن است ۲۰۲۳ سالی باشد که آنها در نهایت موفق به ایجاد محیط‌‌‌های اطلاعاتی آنلاین شوند و به‌طور کامل آن را کنترل کنند. به‌عنوان مثال، روسیه تلاش‌‌‌های خود را برای سانسور یا تعطیل کردن کل پلتفرم‌‌‌های دیجیتال به دلیل انتشار هرگونه اطلاعات در مورد جنگ تجاوزکارانه خود علیه اوکراین افزایش داده است و این پلتفرم‌‌‌ها را به حوزه جدیدی از درگیری تبدیل می‌کند.

چین پا را فراتر از این می‌گذارد و با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌‌‌های اطلاعاتی به‌عنوان بخشی از استراتژی «قدرت گفتمانی» خود، به دنبال ایجاد ستون فقرات اینترنت غیرآزاد فراتر از مرزهای خود است. حتی برخی از دموکراسی‌‌‌ها مانند هند و ترکیه در حال ایجاد قطعی گسترده اینترنت و سرکوب آزادی بیان آنلاین هستند. در همین حال، دولت ایالات‌متحده فاقد استراتژی مشخص برای یافتن جایگزین در داخل و خارج از کشور است. چیزی که در حال انجام است، تقسیم زیرساختی نیست که اینترنت روی آن کار می‌کند، بلکه رقابت شدید بر سر قوانین حاکم بر زیرساخت‌‌‌هایی است که به طور ذاتی به هم مرتبط هستند. انتظار نداشته باشید سوئیچ اینترنت تغییر کند، اما مراقب چرخش آهسته به سمت دو اینترنت باشید: یکی طراحی شده برای تسهیل کنترل دولت با نظارت داخلی و دیگری حداقل با هدف آزاد، باز، ایمن، قابل اجرا و تحت کنترل بسیاری از افراد.

احتمال کمی وجود دارد که انشعابی در مقیاس کامل در سال ۲۰۲۳ اتفاق بیفتد؛ اما اگر اتفاق بیفتد، جهان را برای مدت طولانی تغییر خواهد داد و می‌‌‌تواند تاثیر کاتالیزورمانند بر هر خطر و فرصت دیگری در این فهرست داشته باشد. با این حال، فرصتی در این خطر نهفته است: از طریق مکانیزم‌‌‌های جدیدی مانند ائتلاف آزادی آنلاین، شورای تجارت و فناوری ایالات‌متحده و اتحادیه اروپا، دفتر جدید وزارت امور خارجه ایالات‌متحده با تمرکز بر آزادی دیجیتال (دفتر فضای سایبری و سیاست دیجیتال) و دفاتر جدید در شورای امنیت ملی ایالات متحده، کشورهای دموکراتیک اکنون دارای کارکنان و منابع بهتری برای ایجاد استراتژی بسیار موردنیاز برای محافظت از اینترنت باز و جهانی هستند. با این حال چیز اجتناب‌ناپذیری در مورد «شکاف اینترنت» وجود ندارد.