جنگی برای دفاع از دموکراسی
پلوسی، بلندپایه‌ترین مقام حکومت آمریکاست که طی ۲۵ سال اخیر به تایوان سفر کرده است. او همچنین برخی وعده‌های اقتصادی را مطرح کرد؛ برای مثال ابراز امیدواری کرد که توافق تجاری بین تایوان و آمریکا در آیندهای نزدیک حاصل شود. شکی وجود ندارد که چین از این پس بر فشارهای خود بر تایوان خواهد افزود. مانوری که از روز پنج‌شنبه هفته گذشته تا اواسط هفته جاری برگزار شد، در بخش‌هایی از آب‌های اطراف تایوان برگزار شد که چالشی مستقیم برای حریم دریایی تایوان محسوب می‌شود. در برخی مواقع، مانور در فاصله ۱۰ مایلی سواحل تایوان برگزار شد.
فشارهای تجاری چین بر تایوان ادامه پیدا خواهد کرد. در سال‌های اخیر، گاه پکن ممنوعیت‌هایی برای صادرات تایوان به چین اعمال کرده است. در این سال‌ها بر وابستگی اقتصادی تایوان به چین افزوده شده است؛ زیرا چین شریک تجاری اصلی تایوان است و مبادلات تجاری تایوان با چین پیوسته افزایش یافته است. در داخل چین در شبکه‌های اجتماعی، پرسش‌های مختلفی درباره اثرات سفر پلوسی به تایوان و مواضع دولت چین مطرح شد. برخی مخالف اعمال فشار علیه تایوان بودند و برخی موافق آن و از دولت چین می‌خواستند اقداماتی موثر برای محدود کردن تایوان انجام دهد.
در این میان، موضع اروپایی‌ها جالب توجه است. اروپایی‌ها با رفتار دولت چین در حوزه حقوق بشر، سرکوب مخالفان از سوی چین در هنگ کنگ، سانسور فراگیر، کنترل شدید اجتماعی و... در چین مخالف هستند. همچنین درباره شراکت گسترده چین و روسیه خشنود نیستند؛ اما از استقلال تایوان حمایت نمی‌کنند. آنچه برای اروپایی‌ها اهمیت زیادی دارد، حفظ روابط تجاری با چین و دسترسی به بازار عظیم این کشور است. البته اروپایی‌ها مانند آمریکا تلاش می‌کنند از هرگونه حمله نظامی چین به تایوان جلوگیری کنند. رهبران اروپایی درباره سفر پلوسی به تایوان اظهارنظری نکردند. یکی از استادان چینی در دانشگاه هاروارد می‌گوید: «اکثر اروپایی‌ها معتقدند که سفر پلوسی به تایوان اشتباه بوده و سبب افزایش تنش‌‌ها شده است.»
سفیر پیشین فرانسه در آمریکا می‌گوید: «حمایت آمریکا از تایوان ربطی به دموکراسی ندارد و عمدتا به مسائل ژئوپلیتیک وابسته است.» برای ژاپن نیز روابط تجاری با چین اهمیت زیادی دارد؛ اما امنیت هم بسیار مهم است. با آنکه توکیو چین را عموما یک فرصت اقتصادی می‌بیند؛ اما در سال‌های اخیر دیدگاه مردم ژاپن درباره چین عموما منفی شده و این تحول حاصل تحرکات نظامی چین و توسعه نفوذ این کشور در منطقه جنوب شرق آسیاست.
