اما افزایش نرخ‌های بهره به رشد ارزش پول ملی در برابر دیگر ارزها منجر می‌شود و این رشد لطماتی به اقتصادهای دیگر وارد می‌کند. اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور که بدهی‌های بزرگی به دلار دارند، از رشد ارزش دلار لطمه می‌بینند؛ زیرا هزینه آنها در حوزه بازپرداخت بدهی‌ها بالا می‌رود و شاهد خروج سرمایه‌ها از کشور خواهند بود. این روندها از پیش شروع شده و زنگ خطر را برای دولت‌ها به صدا درآورده است. آنچه در هفته‌های اخیر در سریلانکا رخ داد، نمونه‌ای از وضعیت وخیم یک اقتصاد در حال توسعه است که بدهی‌هایی به دلار دارد و به علل گوناگون، از جمله سوءمدیریت دولت و بحران‌های بین‌المللی، دچار ورشکستگی شده است. برخی تحلیلگران معتقدند، در آینده، در تعداد دیگری از اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور، شاهد حوادثی نظیر حوادت سریلانکا خواهیم بود.

اقتصادهای یادشده با ریسک‌های مختلف، به‌ویژه ریسک ناتوانی در پرداخت بدهی‌ها و ورشکستگی مواجه هستند که به ناآرامی‌های سیاسی منجر می‌شود. در کشورهایی نظیر کویت که صادرکننده نفت هستند، با آنکه قیمت کالاها افزایش می‌یابد؛ اما قیمت بالای نفت به دولت امکان می‌دهد تا شرایط را مدیریت کند و احتمال بروز ناآرامی کم است؛ اما در مصر یا تونس شرایط می‌تواند به‌سرعت از کنترل دولت خارج شود.

مضاف بر مطالب گفته شده، جنگ اوکراین در چند ماه گذشته به افزایش قیمت موادغذایی در جهان منجر شده است. از آنجا که بازار مواد غذایی بازاری بین‌المللی است، اثر این اتفاق را در تمامی اقتصادها مشاهده خواهیم کرد. اما، نکته حائز اهمیت این است که هر چه اقتصاد کشوری فقیرتر باشد، سهم مصرفی خانوارها از مواد غذایی افزایش پیدا می‌کند و در نتیجه افزایش قیمت‌ها در کشورهای در حال توسعه نمود بیشتری خواهدداشت و این بر بی‌ثباتی اقتصادی و ناآرامی سیاسی در این کشورها خواهد افزود. در مطالب حاضر، به ریسک‌هایی که اقتصادهای در حال توسعه و نوظهور را تهدید می‌کنند، همبستگی تورم با ناآرامی‌های سیاسی، اقداماتی که جامعه جهانی و کشورهای توانمند باید برای کمک به اقتصادهای ضعیف و بدهکار انجام دهند و... اشاره شده است.