معیارهای سرمایهگذاری غیرمستقیم
بنابراین میتوان نتیجه گرفت حتی در دورههایی که شرایط کلی شاخص بازار رو به رشد نبوده، سرمایهگذاری بلندمدت (حداقل یکساله) در صندوقهای سهامی بازدهی بیشتری را نصیب سرمایهگذاران کرده است. البته عوامل کلیدی دیگری از جمله میزان ریسکپذیری سرمایهگذار، افق زمانی سرمایهگذاری، هدف از سرمایهگذاری و... نیز در انتخاب نوع صندوق دخیل بوده و تنها نمیتوان به بررسی درصد بازدهی این نوع صندوقها در یکسال گذشته تکیه کرد. بهطور کلی توصیه میشود سرمایهگذارانی که به صندوق سرمایهگذاری صرفا به چشم یک نوع پسانداز با عایدی ماهانه نگاه میکنند سراغ صندوقهای با درآمد ثابت بروند، اما آنهایی که با هدف سرمایهگذاری و کسب سود و حفظ ارزش پول همراه با پذیرش ریسک سرمایهگذاری قصد ورود غیرمستقیم به بازار سرمایه را دارند، سراغ صندوقهای سهامی بروند. نکته مهم دیگر پس از تصمیمگیری اولیه درباره نوع صندوق سرمایهگذاری مناسب برای هر شخص، بررسی و مقایسه عملکرد و بازدهی صندوقهای از آن نوع خاص در مراجع معتبر و پس از آن بررسی عملکرد مدیر آن صندوقهای منتخب است. ضمنا در مقایسه بازدهی صندوقها باید به این نکته نیز توجه کنیم که میزان دارایی تحت مدیریت و عمر صندوق نیز عامل مهمی است که در دستهبندی صندوقهای از یک نوع باید در نظر گرفت. برای مثال قیاس بازدهی یک صندوق سهامی با دارایی تحت مدیریت ۱۰هزار میلیارد تومانی و عمر پنج ساله با صندوق سهامی دیگر که تنها هزار میلیارد دارایی تحت مدیریت با عمر شش ماهه دارد، قیاس منطقی نیست و منجر به تصمیمگیری صحیح نمیشود و این نکته درباره صندوقهای بادرآمد ثابت نیز صدق میکند.