در مسیر باز بودن بازارها
این اقدام در راستای جلوگیری از فراواکنشی‌ها در بازار است. بنابراین می‌توان گفت، حتی در بازارهای مالی پیشرفته دنیا نیز در مقابل رویدادهای خاص باز هم بازار کاملا باز نیست. از طرفی در این بازارها معمولا درصد بالایی از سرمایه‌گذاری‌ها به‌صورت غیرمستقیم و از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های واسطه‌گری صورت می‌پذیرد. این اقدام معمولا به دلیل وجود الزاماتی از سوی نهادهای نظارتی آن بازار و سخت‌‌‌گیری‌ها برای ورود مستقیم است؛ اقدامی که می‌تواند به کنترل بازار از سوی افراد حقیقی و کاهش رفتارهای احساسی و عجولانه کمک کند. از طرفی بسیاری از سهام‌های بزرگ دارای چند بازارگردان هستند و بعضا در برخی سهام‌ها ۱۰بازارگردان در طول بازار اقدام به بازارگردانی سهم می‌کنند. حرکت در مسیر باز بودن بازارهای ایران و الگوبرداری از بازارهای مالی پیشرفته نیز امری ضروری و مفید برای بازار ماست؛ اما می‌توان به مواردی که موجب بروز رفتار هیجانی و فراواکنشی شود، اشاره کرد:
پایین بودن ارزش بازاری بسیاری از شرکت‌ها و کم‌بودن درصد شناوری سهام آنها ( بسیاری از شرکت‌ها ارزش بازاری کمتر از ۲میلیون دلار دارند)؛
کم‌بودن سهم سرمایه‌گذاری غیرمستقیم در بازارسرمایه و سهولت ورود حقیقی‌ها به بازار؛
عدم‌نظارت بر سایت‌ها و صفحات مجازی که خود موجب هدایت افکار همومی می‌شود؛
نبود ثبات اقتصادی و احتمال رخ دادن رویدادها و اخبار غیرقابل پیش‌بینی در اقتصاد و سیاست کشور؛
نبود بازارگردان‌های بزرگ در سهم‌ها و کم‌بودن حجم معاملات بسیاری از بازارگردان‌ها.
بنابراین باتوجه به این عوامل می‌توان گفت، برداشتن دامنه نوسان به‌صورت کامل برای کلیه سهام‌ها منطقی نبوده و این امر می‌تواند در ابتدا برای شرکت‌های با ارزش بازاری بالا (به عنوان مثال ۳۰شرکت بزرگ) اجرایی شود که معمولا، هم حجم معاملاتی بالایی داشته و هم نوسانات هیجانی کمتری دارند.
