نخست اینکه شرایط، لوازم و بسترهای فراهم‌کننده گذار از منازعه به رقابت میان جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی منوط به تحقق چه متغیرها و فعل و انفعالاتی است؟ آیا تهران و ریاض با توجه به موانع موجود می‌توانند به یک چارچوب مذاکراتی برسند؟ و حد معقول انتظارات از این روند مذاکراتی شکل گرفته کجاست؟ پاسخ به این پرسش‌ها را باید با تحلیل چند متغیر اصلی در سطوح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی که دارای تاثیر و تاثر و همپوشانی هستند، مورد تبیین قرار داد. «باشگاه اقتصاددانان» در پرونده امروز افق روابط تهران و ریاض را از دریچه نگاه صاحب‌نظران و تحلیلگران مسائل بین‌الملل مورد واکاوی قرار داده است. به اعتقاد کارشناسان تا زمانی که طرفین این روند مثبت را تبدیل به یک چارچوب مذاکراتی ناظر بر حل مسائل و مشکلات فی مابین نکنند، نمی‌توان به گذار از منازعه و تنش به رقابت همکاری‌جویانه خوش‌بین بود.

به اعتقاد آنها تنها با تغییر شرایط منطقه‌ای، کاهش سطح فشارها از سوی آمریکا و تثبیت موقعیت محمد بن‌سلمان در ساختار قدرت عربستان، یعنی همان علل و عواملی که او را در فضای کنونی به سمت باز کردن باب گفت‌وگو با تهران ترغیب کرده است، احتمال بازگشت تهران و ریاض به فضای تنش و منازعه وجود دارد.