کنترل ریسک بانک‌ها
جانت یلن، رئیس بانک مرکزی آمریکا در دوره ریاست جمهوری باراک اوباما و ترامپ می‌گوید: «پل ولکر برای من و هر کس دیگر در بانک مرکزی الهام‌بخش بود. او حائز ارزش‌هایی بود که ما بیشترین عشق را به آنها داریم یعنی تعهد به خدمت، شجاعت انجام کار درست حتی اگر آن کار با خواست همگانی مغایر باشد، پایبندی به مقررات موثر برای سیستم بانکداری و بالاترین استانداردهای اخلاقی. ما به پل ولکر به خاطر مهار تورم و زمینه‌سازی برای آغاز دوران طولانی از ثبات اقتصادی مدیون هستیم.»
سال‌ها پس از رکود بزرگ، ولکر ریاست هیات مشاوره‌ای احیای اقتصادی در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما را برعهده داشت و مجموعه‌ای از مقررات را برای حفظ بانک‌ها در برابر ریسک‌ها به تصویب رساند که به «مقررات ولکر» مشهور شد. هدف این مقررات مقاوم کردن بانک‌های تجاری در برابر خطر از طریق منع آنها از انجام سرمایه‌گذاری‌های پرریسک بود، سرمایه‌گذاری‌هایی که به بحران مالی و رکود اقتصادی سال ۲۰۰۷ منجر شده بود.
آقای ولکر آگوست سال ۱۹۷۹ از سوی جیمی کارتر به‌عنوان رئیس بانک مرکزی آمریکا انتخاب شد. سپس در سال ۱۹۸۳ رونالد ریگان او را در این سمت ابقا کرد و وی تا سال ۱۹۸۷ ریاست بانک مرکزی را بر عهده داشت. حتی قبل از سال ۱۹۷۹ او به مهارکننده تورم مشهور بود. سال ۱۹۶۵ در دوره ریاست جمهوری لیندون جانسون، نرخ تورم در آمریکا زیر یک درصد بود اما این نرخ مارس سال ۱۹۸۰ به نزدیکی ۱۵ درصد رسید. بانک مرکزی تحت ریاست ولکر برای مبارزه با تورم، نرخ‌های بهره را تا ۲۲ درصد بالا برد و عرضه پول را کم کرد. برای مقایسه جالب است بدانید این نرخ از دسامبر سال ۲۰۰۸ تا دسامبر سال ۲۰۱۵ یعنی طی دوره بحران مالی و رکود اقتصاد جهان و چند سال بعد از آن بین صفر تا ۲۵/ ۰ درصد بود.
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های آقای ولکر تغییر انتظارات مردم بود به این معنا که او تلاش کرد انتظارات تورمی را از میان ببرد تا رفتار مردم تغییر کند. ولکر سال ۱۹۸۱ در یک مصاحبه گفت: «ما در حال مبارزه با تورم و الگوهای فکری و رفتاری هستیم که طی چند دهه وجود داشته است. نیمی از جمعیت در سن کار یعنی کسانی که زیر ۳۵ سال سن دارند هرگز در دوره کاری خود شاهد ثبات قیمت‌ها نبوده‌اند. ما به زندگی با تورم عادت کرده‌ایم، با آن سازگار شده‌ایم و همواره این انتظار وجود داشته که قیمت‌ها بالاتر خواهد رفت.»
ظرف مدت دو سال از اجرای سیاست‌های آقای ولکر در بانک مرکزی، نرخ تورم به محدوده ۳ درصد رسید و دورانی که به دوران «تورم بزرگ» مشهور بود، پایان یافت. با این حال نرخ‌های بالای بهره اثرات خاص خود را بر اقتصاد گذاشته بود. اقتصاد آمریکا وارد رکود شد. قبل از رکود سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ رکود سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ سخت‌ترین رکود اقتصاد ایالات‌متحده از دوره رکود بزرگ بود. سال ۱۹۸۲ نرخ بیکاری به نزدیکی ۱۱ درصد رسید که بالاترین میزان از سال ۱۹۴۰ بود. آقای ولکر بدون توجه به فشارهای سیاسی و با تعهد به استقلال بانک مرکزی، به اجرای برنامه‌های خود ادامه داد و با معکوس کردن سیاست‌های روسای قبلی بانک مرکزی زمینه را برای دو دهه رونق اقتصاد فراهم آورد.
