لابی‌گری استفاده از ابزارهای مختلف برای اعمال فشار بر دولت و قانون‌گذاران است. هدف، وادار کردن آنها به تصویب قوانین یا انجام اقدامات مورد نظر گروه‌های لابی گر است. موافقان لابی‌گری این فرآیند را مفید می‌دانند، زیرا معتقدند گروه‌های لابی گر آنچه قانون‌گذاران و مقامات دولتی برای تصمیم‌گیری درست نیاز دارند در اختیارشان قرار می‌دهند. گروه‌های لابی گر معمولا با صرف هزینه‌های عظیم، تحقیقات مورد نیاز برای اثبات ضرورت تصویب یک قانون، به تعویق افتادن اجرای یک قانون یا انجام یک اقدام از سوی دولت یا مقامات ایالتی را انجام می‌دهند و نتیجه تحقیقات را در اختیار کنگره یا دولت قرار می‌دهند. آنها همچنین باید اقدامات بسیار زمانبری برای سوق دادن قانون‌گذاران و مقامات دولتی به سمت هدف مورد نظر خود انجام دهند.اما به باور مخالفان لابی‌گری، این فرآیند همواره به سود صاحبان قدرت و ثروت بوده، زیرا آنها هستند که توانایی هزینه کردن را دارند. آمار و ارقام نیز این ادعا را تصدیق می‌کند. معمولا گروه‌های لابی‌گر که طرفدار منافع مردم، محیط زیست و.. هستند، توانایی‌های مالی و تخصصی را برای پیشبرد اهداف خود ندارند. در مطالب حاضر به دیدگاه‌های موافق و مخالف لابی‌گری، فرآیند لابی‌گری، انتقادهایی که به آن شده و لزوم اصلاح قوانین لابی‌گری اشاره شده است.

 

احسان آذری نیا

اخبار مرتبط