رضا پدیدار با بیان این مطلب افزود: با خروج شرکت‌های خارجی از پروژه‌های نفت و گاز ایران، توجه دولت به بخش خصوصی داخلی بیشتر شده اما در بخش بالادستی نفت، حجم پروژه‌ها کاهش پیدا کرده است. وی اضافه کرد: در بخش اکتشاف و تولید به‌دلیل ناهمواری‌های اقتصادی، طرح‌های توسعه‌ای کاهش پیدا کرده یا متوقف شده و به همین دلیل ظرفیت پیمانکاران خالی مانده است. به گفته پدیدار، اکنون ۷۵ درصد ظرفیت پیمانکاران و حدود ۷۰ درصد ظرفیت سازندگان داخلی خالی است و این شرکت‌ها با کمتر از یک‌سوم از ظرفیت خود کار می‌کنند. وی راه‌حل این مشکل را خروج دولت از بنگاهداری دانست و گفت: همچنین نهادهای حکومتی و بانک‌ها باید از مسیر بنگاهداری خارج شده و اجرای پروژه‌ها را در بخش‌های مختلف بالادستی، پایین‌دستی، میان‌دستی و سطح نگهداشت به بخش خصوصی واگذار کنند.

رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران به مزیت‌های فعالیت بخش خصوصی در صنایع نفت و گاز اشاره کرد و افزود: نخستین حسن ورود بخش خصوصی این است که دولت می‌تواند بر عملکرد این شرکت‌ها نظارت داشته و بهترین کیفیت را برای کار انتخاب کند. وی ادامه داد: نکته بعدی این است که با کنترل قیمت تمام شده می‌توان رقابت سالم بین بخش خصوصی به‌وجود آورد؛ زیرا بخش خصوصی همواره قیمت‌هایی پایین‌تر از بخش دولتی دارند و می‌توانند پروژه‌ها را با قیمت مناسب، زمان کمتر و کیفیت بالاتر تمام کنند. پدیدار با اشاره به سهم ۸۴ درصدی دولت در مدیریت اقتصاد کشور تاکید کرد: تا زمانی که ترکیب سبد مدیریت اقتصادی کشور در دست دولت باشد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که از ظرفیت بخش خصوصی در توسعه پروژه‌ها استفاده شود.