نکته نخست این است که جلیقه‌زردها به هیچ جناح سیاسی یا اتحادیه کارگری وابسته نیستند و رهبر مشخصی ندارند. آنها اواسط ماه پیش برای اعلام مخالفت با برنامه مالیاتی جدید مکرون به خیابان‌ها آمدند؛ اما خیلی زود تظاهرات به خشونت کشیده شد و گسترش یافت. همچنین هماهنگی‌های این تظاهرات در اینترنت صورت گرفته است.

نکته دیگر این است که اعتراض‌ها اکنون به شخص رئیس‌جمهوری و برنامه‌های دولت رفاه معطوف شده و مردم خواهان استعفای مکرون هستند. به باور آنها، او به خواست و نیازهای فوری مردم بی توجه است و رئیس‌جمهوری ثروتمندان است. مشاوران مکرون از او خواسته‌اند انعطاف نشان داده و اعلام کند بخشی از درآمد حاصل از افزایش قیمت سوخت را صرف رفاه حال طبقات فقیر جامعه خواهد کرد.

کارشناسان سیاسی معتقدند با آنکه سیاست‌های دولت فرانسه معقول است؛ اما مردم فرانسه که شاهد کاهش قدرت خرید خود هستند مایل نیستند برای تحقق اهداف زیست محیطی مکرون فشار بیشتری را تحمل کنند. در واقع بخشی بزرگ از مردم فرانسه اکنون برای تامین نیازهای اولیه خود دچار مشکل هستند. موضوع مهم دیگر این است که مکرون تمایلی ندارد برنامه‌های زیست محیطی خود را کنار گذارد؛ زیرا چند ماه دیگر انتخابات پارلمان اروپا برگزار می‌شود و او به رای هواداران محیط زیست بسیار نیازمند است.

به رغم موافقت مکرون با برخی خواسته‌های معترضان، در مطالب حاضر به علل تظاهرات سه هفته اخیر فرانسه، ریسک‌هایی که این ناآرامی‌ها برای فرانسه و اروپا دربردارد، گزینه‌های پیش روی مکرون و وضعیت شکننده اقتصادی و اجتماعی فرانسه اشاره شده است.

 

احسان آذری‌نیا

اخبار مرتبط