برخی رسانه‌ها به مقایسه سیاست و مشوق‌های مهاجرتی و جذب سرمایه خارجی کشورهای توسعه‌یافته پرداختند و ناکارآمدی احتمالی این سیاست را نقد کردند. بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته با رقم‌هایی مشابه و حتی کمتر، به مهاجرانی که در این کشورها سرمایه‌گذاری کنند اقامت دائم اعطا می‌کنند. این سرمایه‌گذاری از خرید خانه با حداقل قیمت‌های مشخص‌شده‌ای شروع و به سایر بخش‌های اقتصادی نیز تسری پیدا می‌کند. کشورهایی همچون ترکیه و گرجستان طی سال‌های اخیر به‌خوبی توانسته‌اند سرمایه‌های خارجی قابل توجهی را جذب کنند و همچنین مقصد سرمایه‌گذاران ایرانی باشند.

فرار سرمایه از کشور در سال ۱۳۹۷ به گفته کارشناسان شدت گرفته است و از سوی دیگر این روند با سیاست‌های بسیار سختگیرانه مهاجرتی کشورمان صرفا روندی یک‌طرفه بوده و موجب خروج سرمایه از ایران شده است. مهاجران ایران را مقصد مناسبی برای مهاجرت نمی‌بینند و بوروکراسی پیچیده و گیج‌کننده آن عملا شهروندان کشورهای دیگر را فراری می‌دهد. عدم اعطای حقوق اولیه به مهاجرانی که طی سال‌های گذشته وارد کشور شده‌اند آنان را با مشکلات جدی مواجه کرده و نیازهای اساسی همچون آموزش، بهداشت و همچنین خدماتی همچون خدمات بانکی و ثبتی تاکنون از آنان دریغ شده است. سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌های صورت‌گرفته در این حوزه از واقعیت‌های دنیای امروز فاصله زیادی دارد و در صورت ادامه چنین شرایطی باید منتظر خسارت‌های بیش از پیش بر دارایی‌های ارزی کشور بود. کارشناسان در این پرونده باشگاه اقتصاددانان به بررسی تجربه دو کشور مالزی و ترکیه پرداخته و سیاست‌های لازم در جهت قدم گذاشتن در مسیر تغییر رویکرد احتمالی در کشورمان را برشمرده‌اند.

شهاب‌الدین رحیمی

اخبار مرتبط